Zoals beloofd reden we gisteren aan het eind van de ochtend naar het zuiden toe. We hadden heel veel drukte op de wegen verwacht maar dat was niet het geval.
Ik denk dat veel mensen voor de zekerheid de wegen maar meden in verband met de verbredingen aan de A2. Voor ons was het dus lekker opschieten en och, dan ben je ook in ruim een uurtje in Maastricht.
We hadden afgesproken met middelste om rechtstreeks naar kasteel Wittem te gaan om daar samen te lunchen.
Schoonzoon had dit plekje opgezocht, ook voor hun is alles nieuw natuurlijk. Als je altijd in de Randstad hebt gewoond en je rolt dan zo het heuvelachtige gebied van Limburg in, dan valt er een hoop te ontdekken.
Kasteel Wittem is een prachtige plek om te vertoeven.
Mijn bordje zag er in ieder geval nu behoorlijk gezond uit en het smaakte ook nog eens voortreffelijk.
Laurens en Valentijn zijn behoorlijk gewend aan eten buiten de deur en ze passen zich dan ook altijd heel goed aan, zij het dan dat Laurens graag zijn spelcomputer meeneemt en Valentijn zich het liefst bezighoudt met mijn I-pad. Hij is vooral erg geïnteresseerd in mijn blog. Zou hij weten dat ik gisteren 656 bezoekers in 1 dag had en er weer een paar volgers bij gekomen zijn? Ik heb hem wel verteld dat ik er erg blij mee ben en dat ik het erg leuk vind dat mijn blog zo goed gelezen wordt, dit keer met de zeer gewaardeerde steun van " Supergoof " zelf............
Schoonzoon attendeerde ons erop dat we nu wel heel dicht zaten bij het hotel waar wij vroeger onze huwelijksreis doorgebracht hadden, een kasteel in Gulpen, en hij stelde voor om er even langs te rijden. En zo kreeg voor ons deze middag een hele bijzondere betekenis. We gingen eens rekenen.
36 jaar geleden trouwden wij op 10 september, we gingen op 17 september op huwelijksreis met de trein naar Gulpen, een auto hadden we niet. En we waren er dus toen op 23 september ook want we bleven er een ruime week. En nu 36 jaar later........ ook op 23 september! Zuiver toeval.
Ik was toen 22.
Dit was heel bijzonder, maar we schrokken toen we er aankwamen. Er was niet veel meer van over, alle glans was verdwenen en we begrepen op de grote borden te zien dat er een grote renovatie aan de gang is.
Daar rondlopen was heel bijzonder met kinderen en kleinkinderen.
In deze toren vierden wij onze vakantie |
Schoonzoon vroeg voorzichtig wat wij daar al die tijd deden, omdat we ook geen vervoer hadden, geen mobiel, geen i-pad.......... Ik mompelde zoiets: ik geloof dat we wel samen in bad zaten, maar verder weet ik het eigenlijk niet meer.
We zijn nog met middelste meegegaan naar huis want daar wachtte nog een klus waar mijn lief zo handig in is:
Toen gauw weer naar huis want ik blijf toch erg geïnteresseerd in de boeren die momenteel weer op zoek zijn naar een partner. Helaas voor mij heb ik er niets van meegekregen want ik viel in slaap en werd weer wakker toen mijn lief vroeg of ik mee naar bed ging. Het was de hoogste tijd, de dag was om.
En, heb ik nog iets quilterigs gedaan. Ja hoor, ook nog.
Deel 8 van de Jules, het begin is gemaakt, de vogeltjes die erboven horen zijn nog net niet af, dus dat komt later.
Nu maar eens aan de slag, straks zwemmen in Vlijmen.
Prettige dag
groetjes
Wietske