woensdag 31 oktober 2012

Ik loop naar het station en neem mee........



Mijn telefoon wat tevens mijn fototoestel is.


Want ik haal om 10 uur Suus op. En wat is er nou leuker, dan met je fototoestel in de hand, mooie plekjes te fotograferen die je toevallig onderweg ziet.



Voormalig klooster, nu een appartementencomplex

De boten gaan terug naar het beginpunt, het vaarseizoen is weer afgelopen

Hebben jullie trouwens wel eens een rondvaart gemaakt onder Den Bosch door. Moet je echt eens doen hoor, je waant je in het buitenland. Vanaf 1 april varen ze weer uit, en je kunt het beste reserveren. Ze zitten altijd vol.



Wij hebben hier heel wat mooie antieke spulletjes gekocht in de loop der jaren.


Bovenop de brug aan de linkerkant....

En aan de rechterkant

En dan daar het station.


Zoals gewoonlijk ben ik weer veel te vroeg, maar och dat geeft niet. Er is genoeg te zien.

Suus gaat ook al niet graag op de foto, dus nu stop ik mijn  de camera voor een poosje in mijn jaszak.

 Thuisgekomen gaan we echt zo in onze gezelligheid op over van alles en nog wat dat ik ook gewoon vergeet om foto's te maken. En ook zo stom. Suus heeft niet eens al mijn -onderhanden-werkjes- gezien, mijn dancing dollies bijvoorbeeld zijn we helemaal vergeten.
Nou mag je er daar dan misschien ook wel een dag extra voor uittrekken, dus dat komt een volgende keer wel weer.

Suus heeft Madelief gezien en ze vindt haar bijzonder mooi en griezelig echt.

Maar ze had ook een missie vandaag, ze komt niet helemaal voor de lol. Ze wil de "needle turn" methode graag leren en ze heeft daarvoor het eerste stofje van de quiltrol van Francoise bij zich.



Ach, ik heb nu al zoveel ge-needle-turnt, en ik vind dit de leukste manier van appliceren.

Voordat we het weten is het half 1 en ik wil Suusje trakteren op een broodje in mijn lievelingsrestaurant, en we lopen de stad in.

Na de lunch gaat ze direct weer door naar de trein, tenslotte heeft ze een behoorlijk gezin en hond en daar is altijd wel wat te doen.



Gek is dat soms toch, dit was pas de tweede keer dat we elkaar zagen, en het voelt alsof we elkaar al jaren kennen. We spreken af dat ik vandaag wat stofjes meeneem voor haar als we elkaar weer ontmoeten bij Dorry voor de aftrap van de miss Yoyo. Zij neemt de stofjes dan mee naar huis, zij tekent op mijn stofjes een huisje en ik naai hem in elkaar zodat zij een huisje van mij heeft op haar huisjesquilt.  Jullie snappen mijn uitleg wel hè?

Grappig idee en ik heb er dan toch even aan meegedaan. Ik quilt en blog nog maar zo kort dat ik midden in de hoos van de huisjes viel aan het begin van het jaar.


Op de terugweg even bij de buurtsuper naar binnen voor een verse maaltijd

En dan heb ik nog tijd genoeg om mijn flying geese van winter in blogland af te maken op de naaimachine, als Britt tenminste eens opstapt. Ze ligt echt altijd in de weg....


Gisteravond ben ik begonnen met het tweede deel van de pronkrol. Het is een heel leuk werkje. Ik vind het vooral zo leuk dat de beschrijving erbij zo duidelijk is en ook steeds een klein stukje geschiedenis erbij vertelt. Jullie zien toch hopelijk wel dat dit een N en een O is hè?

Straks dus naar Dorry, en aan het einde van de week nog meer moois, maar daarover later meer..........



Fijne dag

groetjes

Wietske


dinsdag 30 oktober 2012

Moet kunnen........



Vandaag even niets te melden!


Mijn basisquilt voldoet in alle opzichten aan de criteria van een beginnerswerkstuk. Niet alleen de verschillende vormen komen aan bod, maar ook het gebruik van de naaimachine is een gegeven waar ik me helemaal in kan uitleven.





Het gaat goed, ik vind het heerlijk om af te wisselen met de steekjes-met-de-hand, en niet onbelangrijk: 

HET MAG BLIJVEN LIGGEN ALS JE DE KAMER VERLAAT!





Morgen weer een blogje zoals jullie gewend zijn!

groetjes

Wietske


maandag 29 oktober 2012

Mag ik jullie voorstellen..........




Aan Madelief




Gisteren had ik een pyamadagje gepland...... Niks pyamadagje zei mijn lief. We kleden ons aan en we gaan naar de poppenbeurs. Nu is er iets heel moois in onze eigen stad en nou gaan we er niet heen. Dat kan natuurlijk niet.

Ik ben altijd erg geïnteresseerd in mooie poppen en poppenhuizen, en was ook al wel een poos op zoek naar een mooi nieuw kind in ons antieke kinderbed, maar dan moest het ook wel heel echt lijken. En dus stond het bed al een paar jaar leeg.

Maar nu dus niet meer!

Na enig overleg en geregel mocht ze mee naar huis en ik ben blij met haar. Ze weegt ook echt 8 pond en ik mocht prachtige kleertjes voor haar uit zoeken. Jurkjes, sokjes, mutsjes, ze heeft zelfs een pamper om en een speen in de mond.





Nou moeten jullie niet denken dat ik hier de hele dag met Madelief op mijn arm door de kamer loop hoor, ik ben tenslotte een nuchtere groningse, maar af en toe even in het bed kijken kan toch geen kwaad he? Misschien, heel misschien een keertje eruit pakken?

Suus, jij hebt de primeur hoor morgen.

Maar we zagen nog veel meer gisteren en ik geef maar even een kleine impressie:







Marijke van Ooijen

Er liep een optocht aan antieke kinderwagens met poppen erin over de beursvloer.


Deze baby was niet echt


Maar deze wel!!!! Echt waar



Oké, genoeg over de beurs, waarvan ik hoop dat hij er volgend jaar weer is. Nu over naar de poesjes, want ik heb eergisteren weer nieuwe foto's gehad. het wordt nu wat moeilijker om ze goed op de foto te krijgen omdat ze erg speels zijn en al behoorlijk in de kamer spelen.
Maar het is het -op-een-na-jongste-zusje toch gelukt.




Wel een zoet blog hè, vandaag...........

Van zusje horen we trouwens niet zoveel momenteel, zij heeft vorige week een spier gescheurd in haar bovenbeen. Ze gleed uit op een fleecedeken toen ze lego van de kleinkinderen wilde uitzoeken en schoonmaken. Het gaat nu wel weer, maar ze heeft erg veel pijn gehad en dan heb je niet zoveel zin.

"Zusje, hele dikke kus en we bellen vandaag weer."

Ik zag gisteren dat ik inmiddels 50 volgers heb en daar ben ik reuze blij mee. Ik ben me aan het bezinnen op iets leuks om jullie te bedanken maar het moet allemaal nog even vorm krijgen. Ik kom er op terug.
Middelste heeft een paar dagen geleden een beschrijving gemaakt hoe je je blog in boekvorm op je pc kunt zetten. Het is haar goed gelukt, mijn lief heeft het gisteren uitgeprobeerd. Het lukt ons alleen niet om via dit blog een link mee te sturen aan jullie.
Dus diegene die de link hebben wil, even een mail sturen naar wietske.meinders@hotmail.com of via dit blog reageren.
ik stuur de link dan toe via een mail.

Zo, ik ga eens even iets zinnigs doen, offe zal ik Madelief er nog een keer uithalen?

Prettige dag

groetjes

Wietske



zondag 28 oktober 2012

Nijntje en nieuwe schoenen







Gistermorgen ging de telefoon om kwart voor 7.

 Ik had net mijn blogje geplaatst, en zag in een oogopslag dat het oudste was. De schrik slaat je dan altijd om het hart. Als er maar niks gebeurd is. Tenslotte is Fedde wel ziek...........

"Mam, ben je al wakker?" "Ja hoor, al heel lang" Dan komen we eraan om te ontbijten, want we hebben een lange nacht achter de rug."
"Maar er is toch niks ernstigs?" " Nee dat denk ik niet, maar we zijn erg moe en rijden daarom maar direct naar jullie toe".

"Ohhhh, dat is goed schat, ik zal je vader eens even wakker maken"

Nou is Den Haag-Den Bosch nog wel een uurtje maar we moesten dan toch wel even een beetje opschieten.

Fedde was echt wel ziek hoor, koorts, rode wangen, en hij had zijn pyama en slaapzak nog aan.
En de jonge  ouders waren ook zomaar in de auto gestapt, hadden niet gedoucht en niet ontbeten.



Britt gaf even afleiding

Maar bij mamma is het dan toch het fijnst

Na de middag knapte hij wat op en de pappa en mamma ook na een heerlijke douche. Opa had intussen even een wondermiddel bij de apotheek gehaald.





En zowaar, Nijntje kreeg ook weer aandacht van de patiënt


Fedde was voldoende opgeknapt om even mee te gaan de stad in. Hij had eigenlijk wel een nieuwe winterjas, sjaal, muts en handschoenen nodig en ik vond toch wel dat hij ook iets van schoentjes/slofjes nodig heeft als het zo koud is op de fiets.

V&D bood uitkomst voor de jas en aanverwante artikelen, voor de schoentjes hebben we ons laten adviseren door de professionals. Tenslotte loopt hij nog niet, dus echte schoenen hoeft (nog) niet.






Ach opa, het hoeft echt niet hoor, maar we vinden het zo leuk om te trakteren.

In de loop van de middag kwam jongste gezellig langs (want eigenlijk zouden we vandaag klussen, maar dat hadden we immers de afgelopen week al gedaan) en wat kunnen de grootouders dan het beste gaan doen?


Ja, ons zo noodzakelijke rondje fietsen. 

"Worden jullie daar nou nooit eens zat van? Steeds maar weer dat zelfde rondje?' "Nee dat worden wij nooit, gewoon omdat er altijd weer iets nieuws/anders/moois  te zien is."







En toen we thuiskwamen zagen we dit:

En ze weet deksels goed dat het niet mag!


's-Avonds na het eten zijn de jonge ouders, opgeladen en uitgerust voor een eventuele nieuwe nacht troosten en rondlopen, vertrokken. Ze kunnen er weer even tegen.
En wij?

Och wij zijn heel vroeg naar bed gegaan......... Rust in huis!


Prettige zondag, ik ga eindelijk eens achter de naaimachine vandaag, het wordt een pyamadagje.

groetjes

Wietske


P.S morgen weer foto's van de poesjes!