Tja het kan niet altijd feest zijn hè?
Na het " uithuizige" weekend waarin zoveel heerlijke ontmoetingen plaats vonden was het gisteren maar heel erg saai en stil in huis.
Manlief weer aan het werk, het huis een beetje
" hmmm", je kent het wel, eigenlijk niet smerig omdat je niet thuis geweest bent en toch wil je iets doen.
Dus bedenk je wat onzinnige klussen omdat je het toch ook niet helemaal kunt maken (vind je zelf) om in de vroege ochtend te gaan zitten handwerken.
Maar gelukkig, ik had veel was en kon lekker zwemmen. Dat gaf afleiding, en boodschappen doen, naar de kapper, bellen met zusje en middelste (ze is nu nog thuis overdag maar begint binnenkort in haar nieuwe baan), en dan is het zomaar 2 uur en kun je heerlijk aan de slag.
Het bovenstuk van de Jules is nu ook af en van het rechterstuk heb ik alles geknipt, 4 kleine huisjes, steeltjes met bloemblaadjes kruipen uit een hele grote bloempot. Hoe heeft Veronique het toch allemaal kunnen verzinnen...
 |
| ik vind dat het onderste lapje er niet goed inzit, dus die doe ik misschien nog wel over.... |
Gistermiddag werd dit mapje in de brievenbus gestopt. Dit wordt dus ons laatst geplande uitje in de zomerperiode. We hadden ons vorig jaar al aangemeld en vertrekken vrijdagmorgen heel vroeg met een groep van 18 personen.
Ik hoop wel dat het allemaal een beetje lukt want voor maandagmorgen om half 10 staat op de pijnpoli een zenuwblokkade gepland in mijn rug. Hopen dat dit een poosje goede verlichting geeft.
Naar aanleiding van de injectie in mijn schouder heeft de orthopeed mij er vorige week alvast op voorbereid dat het wenselijk is om te opereren.
Eind oktober worden weer foto's en een echo gemaakt, en aan de hand daarvan worden verdere afspraken gemaakt. Het is nu de vierde keer dat ik een injectie in mijn schouder heb gehad en het wordt nu dus tijd om verdere stappen te ondernemen.
Het eerste waar ik aan dacht was:
JA JULLIE RADEN HET AL!!!!!!!!
EEN PAAR WEKEN RUSTEN, DAT KAN EEN QUILSTER TOCH HELEMAAL NIET?????
Ik ga het weekend in ieder geval veel terrasjes en andere rustplekken zoeken en ik neem ladingen lapjes mee......... Mijn lief maakt wel foto's voor jullie, dat kan hij goed. En in de bus zitten we met 18 man, terwijl er plaats is voor 26.........
Straks naar het station, een vriendin ophalen uit Nijkerk. Ze moet in Utrecht zijn en reist even door naar den Bosch om bij mij een broodje te eten. Ik ken haar al vanaf mijn 18e, we zijn op elkaars huwelijken geweest, hebben tegelijk onze kinderen gekregen en zijn elkaar nooit uit het oog verloren.
Dit wordt een gezellig dagje dus.
Ik wens jullie hetzelfde toe!
groetjes
Wietske