Voor het eerst weer een hele dag beneden zitten.
Heerlijk voor de winkel in de schaduw met een handwerkje, aanloop genoeg.
en geen gesleep meer naar beneden met de rolstoel.
Het rek is nu voldoende.
Het lopen gaat nog moeizaam maar ik verbaas me erover dat het niet echt veel pijn doet.
Ik tel de dagen nu echt af:
morgen over een week om half 9 in de ochtend gaat het gips er na 7 moeizame weken af.
En ik zal nooit zeggen dat de tijd omgevlogen is want dat is niet zo.
("half 9 niet te vroeg voor u mevrouw? Oh nee hoor, reken maar dat we op tijd zijn ".........)
en oké, ik moet nog weken lopen met een "walker" maar die mag in ieder geval af en toe even af.
Geluk is toch echt:
Quilten op de naaimachine met Monique. Het huiswerk is gemaakt. Eén deelnemer is helaas ziek, maar zij mag de les later inhalen.
Er kan vandaag serieus geoefend gaan worden.
En tussendoor komen alle tricks en tips langs
Eén deelnemer heeft zo'n mooie Jacobsladder gemaakt dat ze haar eerste naaikunsten er niet aan blootstelt.
Ze blijft even oefenen op haar oefenlap.
Monique weet veel, vertelt graag en de informatie wordt opgezogen.
We hebben gisteren een datum afgesproken met haar voor de lesdag:
patchen op de naaimachine:
8 december, de hele dag
voor 35 euro.
Je neemt je eigen naaimachine mee en ook je eigen werkjes.
te zijner tijd volgt meer info over het meest geschikte mee te nemen werk.
Geluk is toch echt:
Een klein fietsje dat tegen de stoelen gezet wordt
omdat een onwijs lief jongetje langs loopt met zijn papa en niet eerder rustig is voordat hij zijn mama een kus gebracht heeft.
de eerste groepjes die weer op pad zijn in de stad met de puzzeltocht waarbij ons huis deel uitmaakt van de opdrachten vanwege de authentieke afbeeldingen in de muur.
een deelnemer die meedoet aan de "Bring me flowers" van Jen Kingwell
en spontaan langskomt om haar blokken te laten zien.
Anke die ons vandaag helpt in de winkel en die voor mij synoniem staat voor alle vriendinnen die voortdurend klaarstaan om te helpen.
Zomaar een auto die stopt voor de winkel, een meneer die ik niet ken en die mij een kaart in handen duwt van zijn vrouw.
Kijk, voor jou en de groetjes en beterschap.
Geluk is toch echt:
aan het einde van de dag een onwijs lieve uitnodiging krijgen voor een bruiloft.
En dan, geheel onverwachts alle kinderen met eten, "en nee jullie hoeven nergens voor te zorgen", en die pas weg gaan als de tafel weer opgeruimd is.
Geluk is toch echt:
ik denk al wel zo'n 30 van dit soort bloemetjes voor de randen van de Stonefields.
Een heerlijk werkje voor deze periode.
Bezig zijn en niet te veel nadenken
En dan zie ik dit bericht voorbij komen van Betty Prins op FB en op haar blog:
De sterren die zij zo prachtig maakt, en ik vraag haar of ze er een dagje voor naar Den Bosch komt.
Zaterdag 27 oktober
spreken we af, van 10.00 tot 15.00 uur.
Je bent welkom om onder haar leiding te gaan werken aan een mooie ster. Zij leert je de foefjes en vooral hoe je het mooi plat krijgt en houdt.
Wij vragen voor deze complete dag, dus inclusief stof, malletje, lunch, koffie en thee
50 euro
de rose met stipje kocht Betty bij ons en we hebben de rest van de rol voor de zekerheid achteruit gezet.
Wees er snel bij want de eersten hebben zich al gemeld!!!
Fijne zondag allemaal, en oh gelukkig het wordt wat koeler.
Ondanks dat we airco hebben in huis begin ik de warmte toch wel zat te worden.
Of komt het misschien van het gips?
groetjes
Wietske