Een waar dilemma voor onze kleine Suze vanmorgen.
Ga ik spelen bij opa en oma? Ik ben er immers al een aantal weken niet meer geweest?
Een waar dilemma voor onze kleine Suze vanmorgen.
Ga ik spelen bij opa en oma? Ik ben er immers al een aantal weken niet meer geweest?
Na de totale ontreddering en slechte nacht met maar een paar uurtjes slaap besloot ik om gisteren rond de middag de stad even in te lopen.
Wat ik het meest angstige vond? De beelden op TV zo dicht bij huis en het niet weten of ze jouw straat ook in zullen rennen en jouw winkel ook doelwit is...... Het geschreeuw en glasgerinkel zullen we niet zo gauw vergeten.
Er was al met man en macht gewerkt, maar trottoirs liggen nog open. De ene winkel zet er net een nieuwe ruit in, de ander schroeft panelen voor de ramen omdat er nog meer ellende verwacht wordt. Net op het moment waarop ik mij afvraag waarom de marktkooplui hun waar nu al aan het inpakken zijn ontvang ik een berichtje van de kinderen dat ze hun kroost met spoed moeten ophalen.
Winkelcentra worden gesloten en ik hoor alweer sirene's van de politie. In onrust vragen wij ons af wat er met de winkelvoorraad gaat gebeuren als onze straat nu wel aan de beurt is om geplunderd te worden en onze stoffen op straat komen te liggen.
Onze verzekeringspapieren zijn er niet duidelijk over. In de kleine lettertjes wordt gesproken over "bijzonder molest" en in die gevallen wordt het een moeilijke situatie om gecompenseerd te worden.
We hebben 2 opties: de boel dichtspijkeren of de winkel leeghalen.
We kiezen voor het laatste en Herman is blij dat hij aan de slag kan........
Ons zullen ze niet krijgen. Boven is het veilig.
Maar gelukkig, het blijft rustig in de stad. We kunnen weer gerust slapen.
De komende dagen laten we alles zo staan en blijven we de gebeurtenissen nauwgezet volgen.
Volgende week gaan we aan de slag om alles weer in te richten.
Fijne dag
groetjes
Wietske
Maar het gaat gelukkig goed met ons en met de winkel. De angst zit er goed in, dat wel.
Zoveel berichtjes ontvingen we gisteravond en vanochtend en dat doet ons goed.
Dank je wel!!!!
De inauguratie van een nieuwe President.
We volgden in de dagen ervoor de voorbereidingen. De vreselijke onrust in het land en het geweld van de bestorming van het Capitool zo vlak voor deze belangrijke dag.
En daar was gisteren voldoende tijd voor. De klussen zijn geklaard en ook de winkel ziet er weer tip top uit.
Nu is het tijd om de kleine klusjes aan te pakken.
Even een kastje inrichten met speelgoed en een kantje langs de randjes.
Precies 14 dagen hebben we erover gedaan. Ruimtes leeghalen, spullen uitzoeken, bezoeken aan de stort, ons verheugen over de ontstane ruimtes en soms spijt hebben van alles waar we afscheid van wilden nemen.
Maar het is goed, het voelt prima en we zijn zo opgelucht. Het combineren van de winkel met zulke grote klussen kun je eigenlijk alleen maar doen als je een poos vrij bent en even niet hoeft na te denken over allerlei andere zaken.
Eergisteren waren we al in een soort jubelstemming toen de nieuwe vloer gelegd werd. Handige jongen die efficiënt te werk ging. We waren verbaasd dat hij maar alleen was en maakten ons wat zorgen of het allemaal wel ging lukken in 1 dag, maar die zorgen waren voor niks. Tegen vieren was alles klaar inclusief plinten en waren we er echt aan toe om de grote basisstukken terug te plaatsen die al een dag of 3 in de woonkamers stonden.
Bezochten wij de stort de afgelopen dagen.
Bijna 45 jaar huwelijk aan spullen is er door onze vingers gegaan en soms verbaasden we ons er over dat we zolang iets bewaard hadden en weer meegenomen hadden met een volgende verhuizing.
In onze kleine auto paste het allemaal allang niet meer en dus stapten we gisteren over op de grote auto van de kinderen.