zondag 2 maart 2014

In de mallemolen van het leven…..


Leek het vrijdagmorgen allemaal wel stabiel met de kleintjes, vrijdagmiddag werd besloten om Daniël met spoed over te brengen naar Maastricht voor een operatie aan zijn darmen.



Totaal ontredderd hebben wij binnen een half uur een tas gepakt met wat kleren en zijn we naar onze middelste gereden die in Maastricht woont, schoonzoon had inmiddels een hotelkamer op het terrein van het ziekenhuis geregeld en jongste en schoonzoon konden en kunnen ook daar in het 
Ronald Mc. Donaldhuis terecht.

Vrijdagavond is Daniël geopereerd en nu wachten we gespannen op de dingen die komen gaan.


Eerlijk gezegd wist ik de afgelopen dagen niet meer wat voor dag het is, je gaat gewoon op de automatische piloot en voegt je gewoon naar wat het beste is voor de kinderen. Gezien de leegte in de gangen van het ziekenhuis moet het wel het weekend geweest zijn.


Je eet niet meer wanneer het de tijd is, maar je eet wanneer je er aan toekomt en het maakt ook niet meer uit wat je dan eet.


En nu?

Voorzover wij weten is Daniël nu stabiel en zal hij minstens 2 weken in Maastricht moeten blijven. Er is nog overwogen om Isabel ook naar Maastricht te vervoeren maar schoonzoon en jongste vinden het op dit moment niet verantwoord om haar te vervoeren alleen maar omdat er een logistiek probleem zou zijn.

Immers, ook zij is nog heel erg kwetsbaar.

Gelukkig werkt een schoonzoon in hetzelfde ziekenhuis, daar worden we rustiger van.

En dus wordt het heen en weer rijden tussen Maastricht en Veldhoven, en mochten wij gisteren de eerste flesjes melk naar Veldhoven brengen, omdat onze kinderen nog bij Daniël wilden blijven.

Wij hebben het allemaal keurig afgeleverd bij de verpleging en konden onze kleindochter nog even bewonderen.

Grote hulde voor al die mensen die momenteel voor hen klaarstaan, het is echt onvoorstelbaar wat er achter de schermen allemaal aan hulp geboden wordt.


Tja, jullie snappen het al, mijn randjes voor deze week zijn allang af. Annelies en Simone moesten eens weten hoe een zegen dit borduurwerk is. Makkelijk mee te nemen en op de automatische piloot.
Ik heb besloten om in deze periode van wachten en spanning aan een derde lap te beginnen.

Een met leuke kinderfiguurtjes en letters tussen de randjes door.

Overigens willen we het atelier woensdag 5 maart weer open doen, we hebben voldoende adequate hulp achter de hand als we onverwachts weg moeten.

groetjes

Wietske