Aan al die mensen die vrijwillig bezig zijn in het Ronald Mc. Donaldhuis.
4 weken lang zijn onze kinderen en wij hier kind aan huis geweest
Hoe vaak hebben we dit pad wel niet bewandeld, van en naar het ziekenhuis
Met altijd een schoon huis en een goede sfeer
Waar we gehuild en ook gelachen hebben
En toch konden genieten van een paar hele mooie voorjaarsdagen
Waar in de keuken werd gekookt
Gegeten, gepraat en vooral werd geluisterd
Waar iedereen zijn eigen spullen kon opbergen
Hoe vaak zijn onze kinderen en ook wij wel niet langs deze weg gelopen naar de NICU van het ziekenhuis
Waar altijd alle spullen in de kluisjes moesten voordat je naar de baby's kon gaan
Waar gevochten is voor 2 veel te kleine, veel te vroeg geboren baby's
Maar waar toch ook de hoop is ontstaan dat 1 kindje straks goed gezond zal zijn.
Met enorm respect denken wij aan het verplegend personeel dat zo haar best gedaan heeft.
Voor ons op deze plek de laatste keer,
want Isabel wordt maandag per ambulance en speciale couveuse overgebracht naar de high care in het ziekenhuis in den Bosch.
Daar zal ze nog een hele tijd verpleegd worden, nog minstens 2 maanden.
Haar longetjes zijn nog niet in orde, en de tijd zal uitwijzen of ze er blijvend last van zal houden, ze heeft nog steeds extra zuurstof nodig.
Maar verder doet ze het heel erg goed. Gisteren kreeg ze een nieuw mutsje omdat haar hoofdje te groot wordt en vanmorgen lag er een grotere speen in de couveuse omdat ze al ruim 1300 gram weegt.
Zoals het nu lijkt komt het helemaal goed.
En daarom durven wij morgen een dagje naar de beurs in Keulen te gaan.
Daar komt maandag vast wel een leuk verslagje van.
groetjes
Wietske