Want ik heb een hoop te melden..
In de eerste plaats natuurlijk de lapjes die ik beloofd had te verloten.
En, tromgeroffel...........
Leuk, de lapjes komen naar jou toe als je je adresgegevens even mailt naar Wietske.meinders@hotmail.com.
We zijn zojuist weer thuisgekomen van een heerlijk weekendje op de Veluwe waar we een nachtje in een hotel hebben geslapen met alle kinderen en kleinkinderen.
Heerlijk genoten van elkaar en vooral van de kindjes, ze hebben zich geweldig goed gedragen, maar de accommodatie was echt heel geschikt. We hadden helemaal achterin een grote tafel voor ons zelf waar we zoveel ruimte hadden voor de kleintjes met kinderstoelen, buggy's enz. enz. De deur naar buiten stond wagenwijd open zodat Laurens zich buiten in het klimhuisje goed kon vermaken. We zaten dus zowel buiten als binnen, het was om te genieten.
Na de lunch is het grootste gedeelte van de groep naar de Posbank vertrokken om daar te genieten van de prachtige natuur en de paarse heide die al overal te zien was.
Laurens had van zijn mama een spelletje gehad met kleine tollen in een bakje voor 1,49, hij heeft er het hele weekend mee gespeeld.
Eindeloos heeft hij zich ermee vermaakt.
Daar bovenaan, heel in de verte kun je hem zien. Hij mocht steeds een stukje vooruit en dan moest hij weer wachten.
Terwijl iedereen deed waar hij zin in had, deed ik hetzelfde, enne jullie raden het al:
Het ene moment zat ik hier:
Ik had geen zin om mee te gaan, voor mijn lijf is dit soort wandelingen niet geschikt en wat ben ik dan blij dat ik mijn handwerkjes bij me heb. Mijn dames hadden er nog onenigheid over want ze wilden allemaal mee maar dat kon natuurlijk niet. Het moet wel een beetje functioneel blijven.
Om een uur of 6 was iedereen weer present en hebben we heerlijk gegeten en daarna natuurlijk nog een paar spelletjes kwartetten gedaan. Tenslotte moesten we de aandacht van Laurens wel blijven vasthouden.
De humor tijdens dit spel ging een beetje voorbij aan hem, maar hij genoot er enorm van.
Vanochtend hebben we nog samen ontbeten en daarna was het weer tijd om naar huis te gaan. Hopelijk volgend jaar weer zo'n heerlijk weekend.
Maar vragen jullie je niet af hoe het eigenlijk met zusje en Noah en haar man gaat? Nou zij zitten inmiddels gelukkig in het Brabantse land in Aarle Rixtel op een prachtige camping. Ze hebben de tent weer opgezet, Noah heeft haar plekje ook al weer gevonden en hier blijven ze nog een poosje. Hier is het goed toeven.
Alles past precies in de auto
Ach, zusje. Ik had haar gevraagd of ze niet mee wilde doen met het verloten van de stofjes maar dat wilde ze niet. ze vind het vervelend als nou juist zij het zou winnen. Ik vind dat lief van haar want eigenlijk verdient zij best stofjes. Ze geeft een belangrijke bijdrage aan dit blog en daarom zorg ik ervoor dat ze ook een pakketje krijgt.
Komende dinsdag komt ze een dagje hier in den Bosch en dan rijden we even naar Vught naar Francoise. Zij zal nog wel zo'n pakketje kunnen samenstellen voor zusje. Zusjes man komt ook mee, hij wil een kaarsje branden in de Sint Jan. En Noah kan hier beneden in de hal. Ze kan niet mee naar boven komen want dan is het oorlog met Britt en Saartje.
Vanochtend in het hotel las ik het blog van Lida waarin zij aangaf bezig te zijn met een plombe. Ik vind dit ook leuk om te maken en ik wilde jullie even laten zien dat je hier bij ons niet ver hoeft te zoeken naar een steen.
Hier bij ons op het dak liggen er wel 40 en ze zijn van ons en liggen daar maar zo'n beetje te verstoffen
Wie belangstelling heeft, meld zich maar, maar ik ga er vanuit dat jullie wel begrijpen dat ik ze niet over de post ga versturen.........
Morgen komen onze olympische gasten aan op het station Den Bosch. Waarom het nou perse dit station is weet ik niet, maar dat maakt ook niet uit.
Ik moet al heel vroeg in het ziekenhuis zijn en aangezien dat achter het station is kan het zijn dat ik er nog even langs fiets voor een paar foto's.
Nou, ik had toch gezegd dat ik een hoop te vertellen had........
groetjes
Wietske