Klokslag half 10 kwamen de heren om de airco te monteren. Ik weet niet hoe dat bij jullie gaat maar ik zie ze graag komen maar ook zo graag weer vertrekken.
Helaas duurde deze klus tot half drie en dat viel mij een beetje tegen. Maar oké, ik heb er natuurlijk ook helemaal geen verstand van en er werd bijzonder hard gewerkt en er was weinig tijd voor koffie en sanitaire stops.
Saar, mijn held op sokken. Verstopte zich achter een stoel en kwam er ook niet meer weg.
En, zie daar dan heb je ook wat. We zijn er ontzettend blij mee. Zelfs gistermiddag was het met de felle zon op de ramen 24 graden in de kamer. Dat gaat nu dus niet meer gebeuren. Enne zien jullie mijn kast?
Tadaaaa...... helemaal opgeruimd! Ook achter de deurtjes beneden.
En wat kun je nou beter doen als de mannen aan het werk zijn dan zelf ergens in een hoekje te gaan zitten, net te doen alsof je er niet bent, maar ondertussen alles goed in de gaten te houden?
Handwerken natuurlijk.
Als jullie het blogje van haar van gisteren lezen kunnen jullie precies zien wat de bedoeling is van een plompje. De meningen zijn geloof ik wat verdeeld over het echte gebruik ervan maar dat maakt mij niet uit. Ik leg hem straks gewoon midden op de tafel en prik er mijn spelden in en ik kijk er vooral naar, omdat ik denk dattie heel leuk wordt.
Komt nog meer tekst op hoor, ook nog het woord " couture". Bovenop kan ik van alles borduren maar ik wacht eigenlijk ook op een bestelling van haar. Zij heeft een pakketje opgestuurd naar mij met een patroontje voor een speldenkussen. Die wil ik graag verwerken in mijn plompje dus ik moet nog even wachten tot het binnen is.
Maar dan heb je natuurlijk tijd om verder te werken aan de Jules. Gisteren liet ik jullie zien dat ik alles er even op gelegd had, nu een update van wat er werkelijk opgenaaid zit.
Mooi he? Ik vind de techniek " needle turn" zo ontzettend mooi. Eigenlijk is het heel makkelijk als je weet hoe het moet.
Ik ben er tot gisteravond laat mee bezig geweest, want toen de mannen weg waren moest er nog wel het een ander gebeuren in huis, en ik kan helaas niet rustig zitten als niet eerst alles weer aan de kant is. Gelukkig neemt mijn lief 's avonds ook een deel van de huishouding voor zijn rekening.
Morgenvroeg ga ik weer naar Marleen in Helmond toe en op de terugweg rijd ik nog even langs Francoise. Gewoon allemaal voor de gezelligheid. En ik neem natuurlijk een handwerkje mee.
Ik merk dat afleiding voor mij de beste medicijn is al heb ik van de revalidatiearts vorige week het dringende verzoek gekregen om drastisch te gaan snoeien in mijn bezigheden. " Hoe plant u uw agenda" ? Wordt dan gevraagd? " Nou niet" , is dan mijn antwoord. " Ik kijk gewoon en als het lukt zet ik het erin en denk er verder niet over na" .
Hij vond dat ik" ietsjes" te druk ben, en daardoor veel te veel pijn heb. Je kunt het niet blijven negeren is mij uitgelegd.
Ik weet niet hoe ik dit moet gaan aanpakken want eigenlijk geniet ik erg van alles en als je zoveel jaar gewend geweest bent om zo.n 36 uur per week te werken dan valt het niet mee om meer tot stilstand te komen. Toch zal dat moeten. Maar goed, ik zal dat de komende periode gaan ervaren. Gelukkig leven we in een tijd dat dit soort hulp geboden wordt en daar ben ik blij mee.
Morgenvroeg dus even geen blogje, ik ga foto's maken voor jullie in Helmond en Vught en houd jullie daarna op de hoogte.
Prettige dag
groetjes
Wietske