In de winkel vieren we al een paar weken kerst.
Veel aanbiedingen en extra kerstverlichting maken het erg gezellig.
In Maastricht hebben ze even gewacht tot de Sint weer weg was maar zondagmorgen stond de boom er toch ook direct al.
We krijgen veel foto's van alle kinderen en we hebben er haast dagwerk aan om alles te volgen.
Koen moest zaterdag heel even zijn geduld bewaren tot het donker was
maar toen kwam er toch een grote zak met cadeau's binnen na veel gebons op de deur.
Het uitpakken en spelen kon beginnen.
Ook bij Pepijn en Fedde verliep alles net zoals het vroeger bij ons ook al ging. Gelukkig is dat nog allemaal precies hetzelfde.
Aan de foto's te zien hebben zij maar niet gewacht tot het donker was, maar ook bij hen zal het een latertje geworden zijn zaterdagavond.
Wat hadden we er graag bij willen zijn. Hopelijk kunnen we het volgend jaar weer uitgebreid gaan vieren.
Gelukkig konden we even aanschuiven bij Isabel en Suze. De zak was in no-time leeg, Isabel kan lezen en als je haar de regie geeft gaat het supersnel.
Suze snapt er nog niks van, zij leeft in haar eigen wereldje. Dolblij met een grote dobbelsteen waar ze eindeloos mee kon spelen.
Wij kunnen ons niet heugen wanneer we een kerstboom hadden. Ik hield niet van al die naalden en troep in huis en toen de kunstbomen kwamen vonden we dat al helemaal niks. We versierden het huis op onze manier en och, we waren eigenlijk nooit thuis met kerst. Soms moesten we wel 4 keer zingen met het koor, gingen we bij onze moeders op bezoek, bezochten we de kinderen of een jarig zusje en de laatste jaren waren er veel activiteiten in de winkel.
Maar nu is alles anders en besloten we gisteren om ons toch te gaan wagen aan een kunstboom met toebehoren.
Het is gelukt en ik ben er superblij mee.
De afgelopen dagen waren een beetje spannend en dan is het maar het beste om een dom werkje onder handen te hebben. Banen aan elkaar zetten om de tijd te doden. De quilt voor Koen vordert. Nog 2 grote blokken en dan is hij klaar.
Onze Suze viel van de bank en stootte heel vervelend haar hoofd tegen de kast. Niet eten en overgeven, maar de arts op de huisartsenpost zag geen gekke dingen. Maar het overgeven en niet willen eten en lopen hield niet op en gelukkig was er een verwijzing naar de kinderarts.
Deze constateerde een hersenschudding en onze prummel moet het even heel rustig aan doen.
Advies: de komende dagen in een "prikkelarme" omgeving laten uitrusten.
En dus mogen opa en oma vandaag aan de bak, gisteren hebben de papa en de mama de honneurs waargenomen.
We maken er zeker een rustig dagje van.
Morgen om 10 uur gaan we weer open.
Fijne dag
groetjes
