Voor het eerst van mijn leven kreeg ik een enveloppe in de brievenbus voor Valentijn. Ik heb nog nooit iets gehad (hoeft ook niet hoor, ik zorg wel voor mezelf), maar dit was toch wel leuk.
Ik heb het gisteren maar meteen op mijn dagboek genaaid want ik ga er vanuit dat het daarvoor bestemd is. Inmiddels weet ik wie dit gestuurd heeft en ik vind het heel erg lief:)
Onze dag verliep uitstekend met Laurens en Valentijn, we waren van plan om met beide jongens de stad in te gaan, maar daar zagen we toch maar van af. Regen-sneeuw-regen-sneeuw en ijzel, er was geen pijl op te trekken. Gelukkig vermaken ze zich altijd prima. Wij hebben 2 kamers met suitedeuren en die gaan dicht met in de ene kamer de breekbare spullen.
Laurens kijkt graag tv en speelt met playmobiel, hij is 5 jaar. Valentijn kun je echter niet blijer maken met apparaten die aan- en uitgezet moeten worden.
Leuke combi he i-pad en speen |
In mei wordt hij pas 2 jaar, maar hij telt al tot 10. Nou is dat misschien ook wel nodig met een opa en oma die net iets minder snel zijn dan pappa en mamma, maar toch....
Middelste had weer eens minder geluk in Leiden. Ze ging er heen voor de broodnodige controle of er een nieuw toilet geplaatst was omdat pas dan de schilders zouden gaan beginnen want
"waar zouden ze anders hun behoefte moeten doen", aldus hun baas.
Nou niets dus, helemaal niets.
En dan geen mail, geen telefoon, pas na verloop van tijd kreeg ze te horen dat de pot niet op voorraad was.....
Ik deel haar gevoelens maar niet met jullie, daar hebben jullie niks aan.
Maar die Zweedse firma zou ook komen en dat liep gelukkig goed. Keurig telefoontje dat ze er binnen 10 minuten zouden zijn en ja hoor, precies op tijd.
Nou waren het Groningers, en daar hebben wij wel wat mee!!!!!
" Nou mevrouw, het zal wel eemmm duurnnn want we hebben 92 pakkettnn"
En dat alles op "zien Grunnings".
Het voelde voor middelste als thuiskomen, heerlijk en het liep gesmeerd
Volgende week komt de toiletpot en kunnen de schilders eindelijk aan de slag.
En, heb ik ook nog iets gedaan gisteren? Ja hoor, behalve dan de hartjes op mijn dagboek naaien ben ik verder gegaan met de 4 stroken voor de Sweet Hearts.
Helaas moet ik een stukje uithalen.....
Gelukkig hoefden we gisteravond niet naar onze gebruikelijke koorrepetitie.
Het was code oranje
Mochten jullie mij zoeken in de trein: ik heb grijs haar, draag bij het handwerken 2 brillen of geen een, dat hangt af van de lichtinval.....
Alvast een prettig weekend
groetjes
Wietske