Gisteren had ik mezelf een doel gesteld. Ik wilde de sterren van de basisquilt graag afhebben. 4 moest ik er doen, en 1 had ik al af.
Helaas, het is niet helemaal gelukt, het gaat allemaal nog niet zo snel als ik graag wil.
Vandaag dus de laatste afmaken, en dan is de basisquilt in principe voor wat betreft de figuren klaar en kan hij in elkaar gezet. Heel leuk om nu iets te doen wat al in de eindfase zit.
Gisteren zijn we voor controle naar het ziekenhuis geweest. De orthopeed is tevreden, de fysiotherapie kan beginnen want er is nu veel te doen om de beweging te optimaliseren. De komende tijd ga ik hiermee aan de slag waarbij ik de komende 3 maanden te allen tijde een beroep mag doen op het ziekenhuis zonder tussenkomst van de huisarts. Hopen dat de pijnklachten nog verder afnemen want dat blijft toch wel behoorlijk hinderlijk af en toe.
Ik mag/kan in principe alles weer doen, al waarschuwde de orthopeed nog wel voor het autorijden. Er moet, ook bij onverwachtse bewegingen, voldoende kracht en vertrouwen aanwezig zijn.
Morgenavond rijden mijn lief en ik samen naar Helmond. Dan is het rustig op de weg en ga ik het even proberen.
Maar ik ben al heel blij dat fietsen weer tot de mogelijkheden behoort. Ik begreep dat de zon vandaag gaat schijnen, dus een goed moment om het te proberen.
Eergisteren heb ik mijn eerste officiële opdracht gehad voor een naaiwerkje. Laurens belde mij.
"Hoi oma, met Laurens. Jij weet toch wel dat ik een keer in de Efteling een zwaard heb gehad?"
Ja dat wist ik nog goed.
" Kun jij voor mij een hoesje maken voor mijn zwaard?"
 |
| Het zwaard van Raveleijn |
"Nou schat, oma heeft stofjes genoeg, dus als jij in de kerstvakantie komt logeren gaan we die samen maken, oké?"
Diepe zucht van Laurens.............
Ach, van dit soort dingen wordt een oma nou zo gelukkig!
Fijne dag
groetjes
Wietske