Gistermorgen zijn we tegen tienen vertrokken naar Maastricht voor de doop van Valentijn.
De reis verliep voorspoedig. Tja wat is voorspoedig! Zusje en ik hadden al zo veel gekletst vanaf de avond ervoor dat we allebei al snel buiten Den Bosch in slaap vielen tot bijna aan Maastricht toe.
We konden, samen met de andere aanwezigen, op tijd te voet vertrekken naar het Vrijthof. Zelfs Fedde was samen met zijn papa en mama helemaal vanuit Den Haag gekomen en hij gedroeg zich de hele dag voorbeeldig.
Het zou druk worden vandaag want in Maastricht is het in de binnenstad groot feest. Veel kraampjes, de ijsbaan, en vooral veel muziek. Voor mij mag het wel iets minder. Ik zoek dit soort buitensporige happenings niet. Vlak buiten het centrum stonden al verkeersregelaars omdat de parkeergarages al helemaal vol waren............
Het was dan ook een aangename verrassing dat het achter de basiliek volkomen rustig was. We moesten ons namelijk aan de achterkant melden.
Bij de kerk stond nog nog een groepje familie te wachten, zij hadden die nacht al in een hotel geslapen.
Al gauw kwam ook de wel heel jonge priester (27 jaar) ons halen en mochten we doorlopen naar de doopkapel.
 |
| Het deksel was al weggedraaid, normaal zit dit dicht |
 |
| Laurens had een belangrijke taak |
Valentijn was "not amused" bij al deze kou en vond dat hij dat echt wel even moest laten weten. Zijn speen en zijn knuffel deden wonderen en het leed was snel geleden.
Schoonzoon's zusje is Valentijn's meter, mijn lief zijn peter, en ook zij hadden samen een behoorlijke taak gedurende deze viering.
 |
| Het document wordt getekend door peter en meter |
Onderdeel van de doop in de prachtige basiliek is dat je in de gelegenheid gesteld wordt om een paar gedenkwaardige plekken te bezoeken, zoals het graf van Sint Servaas, het hoofdaltaar en Maria.
En overal zijn rituelen bij, heel bijzonder om mee te maken.
We hebben genoten van al dit moois en hebben weer veel om over na te denken.
Gek, dat je na zo'n dag toch eigenlijk doodmoe bent en nergens meer zin in hebt. Ik heb me nog even bezig gehouden met het opspelden en rijgen van de hartjes van de Sweet Hearts.
En dit deel van de pronkrol kwam zaterdag binnen. Aangezien ik echt niet van het breien ben, bood zusje aan om het mee te nemen en het voor mij te doen. Heerlijk toch zo'n zusje!
Vandaag weer over tot de orde van de dag en dat houdt in een controle in het ziekenhuis. Eens kijken of de orthopeed tevreden is en we met de revalidatie kunnen beginnen. En niet onbelangrijk, ik wil weer autorijden en fietsen.
Fijne dag
groetjes
Wietske