Na de totale ontreddering en slechte nacht met maar een paar uurtjes slaap besloot ik om gisteren rond de middag de stad even in te lopen.
Wat ik het meest angstige vond? De beelden op TV zo dicht bij huis en het niet weten of ze jouw straat ook in zullen rennen en jouw winkel ook doelwit is...... Het geschreeuw en glasgerinkel zullen we niet zo gauw vergeten.
Er was al met man en macht gewerkt, maar trottoirs liggen nog open. De ene winkel zet er net een nieuwe ruit in, de ander schroeft panelen voor de ramen omdat er nog meer ellende verwacht wordt. Net op het moment waarop ik mij afvraag waarom de marktkooplui hun waar nu al aan het inpakken zijn ontvang ik een berichtje van de kinderen dat ze hun kroost met spoed moeten ophalen.
Winkelcentra worden gesloten en ik hoor alweer sirene's van de politie. In onrust vragen wij ons af wat er met de winkelvoorraad gaat gebeuren als onze straat nu wel aan de beurt is om geplunderd te worden en onze stoffen op straat komen te liggen.
Onze verzekeringspapieren zijn er niet duidelijk over. In de kleine lettertjes wordt gesproken over "bijzonder molest" en in die gevallen wordt het een moeilijke situatie om gecompenseerd te worden.
We hebben 2 opties: de boel dichtspijkeren of de winkel leeghalen.
We kiezen voor het laatste en Herman is blij dat hij aan de slag kan........
Ons zullen ze niet krijgen. Boven is het veilig.
Maar gelukkig, het blijft rustig in de stad. We kunnen weer gerust slapen.
De komende dagen laten we alles zo staan en blijven we de gebeurtenissen nauwgezet volgen.
Volgende week gaan we aan de slag om alles weer in te richten.
Fijne dag
groetjes
Wietske
