Even bijpraten....

 We beginnen bij vorige week woensdag. 

Is het al weer een week geleden dat we onze kerstbee organiseerden? ondanks de vele beperkingen is deze week snel gegaan en is er veel gebeurd, maar ook veel veranderd.

We hadden helaas veel afmelders maar desondanks maakten we er een leuke dag van,

 

die voor ons eindigde in een gezellige maaltijd boven met onze vaste lesgevers Patricia, Anke, Mandy en Françoise. We wilden eigenlijk beneden eten maar de podcaststudio is momenteel druk in gebruik en het geeft teveel overlast als er een stel eters met het nodige gelach vlak naast zit. 

En omdat de vloer boven erg gehorig is hadden wij kerstsokken gekocht zodat de gebruikers beneden geen last van ons hadden.

Helaas ook deze avond één zieke, maar we besloten toch om door te gaan. Herman had in de ochtend al vroeg een ovenschotel gemaakt en het zou jammer zijn als we het moesten weggooien.

Onverwachte gebeurtenissen volgen elkaar in rap tempo op. Scholen dicht, uren bellen met de GGD omdat we er maar niet door kwamen om een goeie datum te vinden voor onze booster. We zouden hem pas in januari kunnen krijgen maar dat willen we niet. Nu zijn we overmorgen aan de beurt, rijden er wel even voor naar Wychen, maar dat maakt ons niet uit. 

Alle zangevenementen zijn ook al gecanceld, en dat vinden we echt heel erg.

Er is wel een dienst in de Sint Jan in de nacht maar de bisschoppen hebben bepaald dat er maar 12 koorleden mogen zingen. Dan worden de meest professionele jonge stemmen natuurlijk uitgezocht om er toch maar een succes van te maken. 

Als bijna 70 jarige val je dan buiten de boot helaas. Een bittere pil, het is natuurlijk belachelijk om te stellen dat er maar 12 mensen mogen zingen in zo'n enorme koude onverwarmde tochtige kathedraal.

We hebben het maar te accepteren.

De kinderen hebben het gelukkig op school allemaal kunnen afronden. Maaltijden organiseren, toch nog leuke dingen doen

In Maastricht worden er koekjes gebakken voor school

en met de hele klas worden er mooie kaarten gestuurd naar de opa's en oma's

Onze oppasmiddagen gaan gewoon door, en Suze beslist dat opa de puzzel af moet maken zodat zij weer wat anders kan doen. 

En een paar uur voordat de Lockdown in gaat haalt Isabel nog net even haar B-diploma. Ook gek trouwens. Er mocht niemand bij zijn, niet bij het omkleden en niet bij de uitreiking. Soms snap je echt niks van de gekke regels die er verzonnen worden.

Fedde leest al graag in alle rust de krant

en Pepijn is meer van het tekenen. 

Jammer, ook alle voetbalevenementen zijn afgeschaald en met alleen maar jongens in huis valt het soms niet mee voor de ouders om iets te verzinnen. Ze hadden een heel wensenlijstje voor de kerstperiode om leuke dingen te doen, maar alles is dicht.

Wij hebben intussen de kerstslinger van beneden uit de winkel maar boven gehangen, net als vorig jaar. Verdeeld over beide dagen komen alle kinderen thuis. Helaas niet allemaal tegelijk want dat vinden sommigen niet wenselijk. We snappen dat......

De mooi versierde boom achter de winkel hebben we ook maar ontdaan van verlichting en boven gehangen zodat we er van kunnen genieten.

De studio gaat prima. de gemeente is er veel aanwezig. Er worden podcasts opgenomen in het kader van de verkiezingen. Zelfs de politie komt haar zegje doen. Het ziet er allemaal heel goed uit en de kinderen vinden er al heel erg hun weg in om alle bordjes in de lucht te houden.

Naast de Bom die we in februari lanceren van de "Huizen en de Harten" van "Marin Patchwork" zag ik deze leukerd op Instagram en ik was meteen verliefd.

Droomborduurtjes 2021: Ontwerp van Kristel Salgarollo. Misschien moesten we daar maar 2022 van maken.......

32 stitcherietjes met rond elk geborduurd blokje een logcabin, en een prachtig middenstuk Een combinatie van applicatie, borduren en patchwork.

We hebben elkaar de gegevens gemaild en zijn nu bezig om de details door te spreken en voor te bereiden.

Het is een Bom en waarschijnlijk gaan we er in april mee starten. Natuurlijk kun je je alvast aanmelden, zodat wij op tijd kunnen zorgen voor voldoende patronen.

We lopen weer een dagelijks rondje. 

Niet te groot dit keer, maar kleine rondjes gaat goed na een behandeling in de kliniek in Breda. Een slechte rug met vervelende uitkomsten en het advies om te opereren, daar voel ik eerst niks voor. 

De wachtlijst zal ook enorm zijn. In januari heb ik weer een afspraak en ik hoop dat ik het daar een tijd mee kan doen.

En intussen ben ik weer helemaal in de ban van de "Dear Jane" en heb ik zoveel punten af dat ik al een hele  rij in elkaar kan zetten.

Nog een leuke quote:

Krijgen we er spijt van dat alles dicht zit? Of kijken we straks naar onze buurlanden met een gevoel dat we het toch wel goed gedaan hebben?

Ik ben heel benieuwd.

De tijd zal het leren en we maken er het beste maar van. Herman is nog steeds druk bezig met pakketten inpakken, spullen versturen en mails beantwoorden.

Blijf gezond en geniet voorzover dat mogelijk is

 Groetjes

Wietske