Ik mag dan ver bij jullie weg zitten maar de hartjes zitten natuurlijk wel in mijn hoofd. Daarom ben ik op zoek gegaan naar "hartjes onderweg". Ik kreeg een schitterende zelfgemaakte van zusje. Gisteren gaf ze me die op de hotelkamer. Hij krijgt straks thuis een ereplekje, ze heeft hem zelf gemaakt.
Vandaag heb ik er ook een gemaakt voor mijn dagboekquilt. Mooi blauw omdat we een prachtige blauwe zee zouden gaan bekijken.
Onderweg naar Boka Tabla reden we langs een kerk die helaas dicht was. Echter, er waren werklieden bezig met onderhoud op het kerkhof en na onze vraag of we even mochten rondkijken werd instemmend geknikt. En daar zagen we een prachtig hart hangen op een van de graven. Overledenen worden niet in de grond begraven maar boven de grond bijgezet in familiegraven.
Op de terugweg reden we langs een school. Op de muur was een groot rood hart aangebracht met een tekst erop. De betekenis weet ik niet, maar wellicht weet iemand van jullie het wel. Aan weerszijden van het hart stonden prachtige kindertekeningen.
En dan het laatste hart. Van Suus kreeg ik het boek mee : de quiltclub. Ook daarop staat een hart afgebeeld. Helaas Suus, ik heb er nog geen letter in gelezen.We hebben natuurlijk ook nog iets anders gedaan dan harten zoeken. Kijk maar naar onderstaande foto's die we onderweg gemaakt hebben.
De mannen moesten zich af en toe wel concentreren om op het juiste pad te blijven, maar daar hadden ze de kaart voor meegenomen en de ouderwetse ANWB gaf ook nog het een en ander aan.
 |
| Ouderwetse bordje zit bovenaan |
Het was een lange warme dag en ik geloof dat ik er op tijd inkruip. We zijn behoorlijk verbrand ondanks zonnebrand, in de schaduw lopen en petten op. Ook onze voeten zijn deze overgang niet gewend, zo maar van de sneeuw boots in de sandalen. Maar dat maakt niet uit, we genieten enorm. Morgen op naar Willemstad. Groetjes Wietske