Een paar weken geleden:
"Als jij nou eens vanuit Den Bosch naar Zutphen reist, ga ik vanuit Zwolle met de trein, gaan we daar iets gezelligs doen voordat we samen verder reizen naar onze moeder".
Dat was het voorstel van zusje…
En Groningen, dat was het einddoel van onze reis.
Wij ontmoeten elkaar altijd bij het restaurantje tegenover het station en tot onze verrassing was het
2 dagen geleden geheel vernieuwd weer open gegaan.
Het zag er prachtig uit en we zijn weer heerlijk bijgepraat
En dan op naar de winkel van Petra. We willen alvast even neuzen want zusje gaat in mei meedoen aan de " Irish Circles"
2 hard werkende dames, die voor ons de snijmatten en rolmessen even in de steek lieten om ons bij te praten over het verloop van de Circles, en de bijeenkomsten.
Heerlijk kopje koffie erbij…….
We voelden ons zo welkom….
"En hoe werkt het nou met de stoffen die iedereen steeds mag uitzoeken?
Ah daar staat de box van Judith en die foto gaan we even doorsturen naar haar"
"Jullie boffen maar daar in Zutphen" aldus Juud. "Ik moet gewoon werken"
"Maar zondag kom ik gezellig naar Den Bosch toe"
Ik koop de Quiltmania en neem me voor dat ik me nu ga abonneren
Het is gewoon een te leuk blad.
We reizen door, het einddoel is onze moeder. We zijn uitgenodigd voor een maaltijd op haar afdeling.
" Peerd van ome Loeks". Ik krijg er altijd warme, nostalgische gevoelens bij.
En gek toch, ik wist niet dat dit prachtige geveltje hier zat
Er is de afgelopen tijd veel gebeurd op de afdeling van onze moeder, heel veel medebewoners zijn in korte tijd overleden.
En nu, nu de afdeling weer een beetje aan elkaar gewend is, vonden de begeleiders het een leuk idee om iedereen met familie uit te nodigen voor een stamppot maaltijd.
Een geweldig initiatief.
En, helemaal geweldig, van iedere bewoner waren 2 familieleden aanwezig. Niemand zat alleen.
Zusje en ik waren er een beetje stil van.
Ik had het al eens eerder gezegd, maar dit huis waar mijn moeder woont, kent zijn weerga niet als het op liefde, betrokkenheid en verzorging aankomt.
Ze lezen de mensen voor, er worden gedichten gemaakt, samen eten.
En natuurlijk merk je dat er zaken teruggedraaid worden in verband met bezuinigingen, maar de verzorging voor de bewoners is en blijft echt
TOP.
en er wordt muziek gemaakt!!!!
De zoon van …. zit bij ons aan tafel en blijkt mijn vader nog goed gekend te hebben.
Onze mams had met behulp van een dichter een levensverhaal geschreven en dat was zo herkenbaar
De gitarist kreeg bloemen, wij moesten nu echt weg. Ik wilde de trein van kwart voor 8 halen, zodat ik toch tegen 11 uur thuis was…..
Een heerlijke dag met veel mooie en ontroerende momenten.
En wat zijn we blij dat we dit nog steeds samen met onze moeder kunnen doen.
Op mijn vraag:"Ben je moe mams?"
"Ja kind, heel erg moe. Maar dat geeft niks hoor"
Ik ben ook moe trouwens, doodmoe. Al die drukte op stations, volle treinen en rennende mensen.
Maar het geeft niks hoor, het trekt wel weer bij in de loop van de dag
Straks om 10 uur weer een Bee, ik hoop dat we lekker buiten kunnen zitten, en ik heb er weer zin in.
Vanmiddag om 1 uur gaat de winkel open en ook morgen zijn we gewoon geopend.
Alvast een fijn weekend
groetjes
Wietske