Gisteren las ik op het blog van haar(klik) dat ze op zoek geweest was naar mooie kinderfoto's met vooral de wollen eigen gebreide kleertjes met streepjes.
Nou ben ik erg van de foto's, ik vind het een heerlijke hobby, ik denk dat ik deze eigenschap van mijn vader heb geërfd want hij was ook een verwoed verzamelaar. En dan hoef je dus niet lang te zoeken.
Sterker nog, ik heb jaren scap-boeken gemaakt dus de foto's liggen hier voor het grijpen.
Ons hele gezin in de wollige kleding, mijn beide jongste zusjes waren er nog niet, er zat een hiaat tussen van 7 jaar. Onze ouders waren modern, ze begonnen na jaren gewoon aan de 2e leg.
Onze moeder zat iedere vrije minuut van de dag achter de breimachine, ik heb de beelden nog zo duidelijk op mijn netvlies en het geluid van de machine haal ik ook zo weer terug in mijn herinnering.
Wiesje heette ik, en oh gelukkig die bolle toet had ik van het begin af aan, dus er is nu niks meer aan te doen.
Ik geloof dat ik toen al vond dat mijn kleren zo kriebelden
Op de scooter bij de fotograaf met een paar broertjes en een zus. Ik geloof niet dat we hebben gevochten wie waar mocht zitten, dat was op voorhand een uitgemaakte zaak.
Kijk, dat meisje met de gele jurk, dat is zusje. Ik ging vaak in grijs gekleed.
En met mijn onderwijzer. Ik was gek op hem!
Zou het daarom nu zo vertrouwd voelen met deze stof om op te borduren? Het voelt alleen nu erg zacht aan en het werkt fantastisch.
Het nieuwe band is helaas nog niet binnen, gistermiddag heb ik nog gebeld, een minpunt voor de leverancier hoor.
Maar het komt!!!!!
Ik ben trouwens erg benieuwd of er op de blogs nou nog meer mooie foto's van vroeger opduiken met mooie gebreide randjes in de kleren
En nou willen jullie natuurlijk weten wat ik gisteren heb gedaan zeker?
Borduren aan Rie Cramer?
Nee hoor
Ik heb
ge - fietst
ge - lezen
wel ge - borduurd, maar er is een rood blokje bij gekomen
Fijn weekend alvast, mijn winkel gaat om 11 uur weer open
groetjes
Wietske