dinsdag 25 oktober 2016

Zo gewoon, maar zo bijzonder......

Verhuizen.... wie doet dat nou niet? 

Iedereen toch wel eens?

En wie helpt er een handje mee? Wie doet dat nou niet?

 Iedereen toch wel eens?


Mijn zusje heeft het deze weken strak geregeld. 

Iedereen een taak om datgene te doen waar hij of zij goed in is.

Herman wordt gevraagd voor alle nieuwe kasten die in elkaar  gezet moeten worden.

Maar waar we even niet op gerekend hebben, is dat er zomaar nog een zusje en een zwager uit Arnhem in de kamer staan.

Ook heel erg goed in kasten, vooral mijn (kleine) zusje


En ze hebben ook nog eens hun eigen machinerie meegenomen.

En dat is zo bijzonder.

Het voelt zo goed en zo vertrouwd. Niemand zegt veel, er wordt gewoon keihard gewerkt.


En dan komt er ook nog eens een kleinkind van zusje meehelpen. Onze kleine grote Roos, van bijna 3 jaar. 

Ongeveer net zo oud als Isabel en het is zo leuk om haar bezig te zien.

Samen met mijn zusje zet ze één van de nachtkastjes in elkaar.


En al heel snel zit het eerste stuk van de grote kast ook in elkaar.


Natuurlijk zijn er obstakels, onze Zweedse vrienden houden van verrassingen en het gaat nooit helemaal zorgeloos.

Er mist een plank.

Inmiddels heb ik begrepen dat het probleem opgelost is.


Omdat ik ingehuurd ben om de broodjes te smeren, is er voor mijn zusje en voor mij tijd om een wandeling te maken.

Zusje kijkt uit op een prachtig meer aan de rand van Zwolle.

We hebben tijd om de dingen van alle dag te bespreken..........


En kijk, als we weer thuiskomen

Een hele werkkamer bomvol met kasten

Goed gedaan jongens!!!!


We gaan niet naar huis voordat we samen gegeten hebben
Heerlijk om elkaar weer te zien en te spreken


"Als wij bij opa en oma zijn, krijgen we nooit een Bossche Bol"

Dat zei mijn kleinzoon van 5 uit Maastricht toen zij onderweg waren vanuit een weekend Leiden.


Mijn middelste en schoonzoon. 

Jaren in Leiden gewoond, beiden gestudeerd aan het LUMC waar nu nog een afspraak stond over het vervolg van het promotie onderzoek van ons kind.
 Heerlijk 2 nachten in het hotel waar we vroeger altijd heen gingen als we bij hen op bezoek waren.

Vrienden- en familiebezoek en onderweg terug naar huis Bossche Bollen eten bij opa en oma


Britt vond het maar niks. 
Ze dacht dat ze eindelijk door dat baby gedoe heen was met aan de haren trekken en doen alsof zo'n peuter zo leuk is.

Gelukkig beschermen wij haar als het er te heftig aan toe gaat.


En we leiden ons kleinkind af met speelgoed zodat onze oude Britt rust krijgt.


Vandaag nog een vrij dagje.
 Ik ben met de laatste steekjes bezig van het middenstuk van de Harriet.

Nog wat aan het stoeien met de hazen


Ben er nog niet helemaal tevreden over, maar het komt goed.
Soms moet je ook even de tijd nemen..


Morgen gaan we om 10 uur weer open en er is de hele dag een Bee.

Donderdagmorgen zijn onze deurtjes weer aan de beurt, donderdagmiddag zijn we dicht.

Vrijdag komt Juud de hele dag en zaterdag is er weer een workshop met Betty.

Ik verheug me!

En zondag?

een heerlijk dagje met 12 vriendinnen.

Ga ik een dagje "ontzorgen"

Fijne dag

groetjes

Wietske