Helaas, ik ben niet van het gips......
Ik word er kriegel van, het zit niet goed en ik kan er geen kant mee op.
En als het dan ook nog eens niet goed zit omdat je spieren behoorlijk aan het wegkwijnen zijn vanwege het niet mogen lopen,
en het gips nou net zit op de plek waar het niet goed voelt,
dan wordt het tijd om het ziekenhuis in te schakelen.
Die doen niet moeilijk, snappen het probleem en
Gelukkig kon ik er al om 10 uur terecht vanmorgen
En dus in een ruime week tijd
ging de rolstoel weer mee in de auto
stoel voorin, ik achterin en daar ging het weer.
We krijgen de routine van de trap beklimmen op de billen behoorlijk te pakken.
Wij hebben hier trouwens
GEEN
foto's van.......
En even een crisismomentje vanmorgen om 5 uur toen ik al uren wakker lag vanwege de onrust in mijn voet, en ik mijn vriendinnen maar voor de zekerheid alvast een appje stuurde:
Stel nou dat ik er precies om 10 uur terecht kan?
Stel nou?
Wie doet dan de winkel open.
Ze zijn er hoor, klokslag half 10
Mieke
En Els,
En wij kunnen met een gerust hart vertrekken.
Dank jullie wel!!!!
Kon ik onverwachts toch beneden in de winkel Beeën
Zo heeft elk nadeel weer z'n voordeel.....
Mijn wereld is niet zo groot momenteel,
wel vol afwisseling
en gezelligheid
Maar ik verlang er toch weer naar om mobiel(er) te zijn.
Fijne avond
groetjes
Wietske