We brachten vanmiddag 2 slapende jongens naar huis.
Oppassen op opa en oma is doodvermoeiend......
Laurens, 9 jaar, redt zich prima alleen
"Kijk oma ik maak een hart voor jou"
hij verheugt zich op de mooie blokken die oma aan het maken is
Valentijn van 5 vindt het allemaal behoorlijk abstract en snapt nog niet zo goed dat er uit deze weinige blokken (hopelijk ooit) een deken ontstaat voor hem.
We deden kwartetten aan de keukentafel bij Isabel.
En we speelden gisteren bijna de hele dag in het zand.
Brood met appelstroop en zand en brood met pindakaas en zand....
en 's avonds 3 keer een bad vol zand en heel veel wasmachine's.
Er gebeurde een naar ongeluk met een jongetje vlakbij op het strand en de jongens snapten nu waarom opa en oma "best" wel streng waren......
Isabel vermaakte zich prima, al moesten we haar soms wel beschermen tegen heel veel luidruchtigheid en stoer - jongens - gedoe
Spelen op het dakterras ging ook even goed...
Al moest opa wel al na 5 minuten de bal van het dak halen.
Terwijl opa stoere spelletjes deed met de grote mannen
Speelden Isabel en ik met poppen, lapjes en het muizenhuis
en kijk, zo snel gaat stempelen met grote blokken.
Het is een feestje
De jacht op de pokemon's is geslaagd.
Laurens heeft er alleen in de kamer al 6 gevangen. Vraag me niet hoe ze binnengekomen zijn maar ze waren er en Laurens was dolgelukkig.
Ondanks het feit dat ik vanmiddag voor vertrek een uur mocht slapen terwijl opa met de jongens op pad was met de auto voor benzine en een wasbeurt van de auto, gaan we zo naar bed.
Heerlijk slapen.
En hoe we ook genoten hebben, het blijft een hele onderneming om 2 jongens van 5 en 9 jaar zonder
E*X*T*R*A*
blauwe plekken heelhuids thuis te krijgen.
Morgen om 10 uur gaat de winkel weer open.
Heerlijk, ik verheug me er weer op.
Welterusten en een goede nacht
groetjes
Wietske