zo'n bus zien rijden….
Dan zijn wij dat:
Bossche Quilts & (veel) meer,
onderweg van den Bosch naar Zwolle.
En natuurlijk hadden we liever een witte bus gehad of beter nog, eentje met ons eigen logo er op.
Maar helaas, witte bussen zijn zo veel duurder dat we hiervoor gekozen hebben.
Ach, wat maakt het ook uit…….
We hadden het verschrikkelijk druk gisteren maar dat was echt onze eigen schuld.
Meldde onze oudste uit Gouda dat hij zondagmorgen graag koffie wilde komen drinken met vrouw en kinderen,
- zij zijn overigens niet van het carnaval -
Hoorden wij 's middags lovende verhalen over de perfecte sfeer in Maastricht en besloten wij om ook eens gek te doen daar in het diepe Zuiden.
Laurens en Valentijn liepen al dagen verkleed rond.
Baby Koen zit stevig aan zijn moeder vast geplakt en merkt niets van alle rumoer om hem heen.
En na een snelle koop om de hoek van ons huis waren wij in no -time in Oeteldonkse kleuren en klaar om de Maastrechse kleuren te ontmoeten
en om ons samen met onze kinderen te vermaken in de stad.
Het was een mooi feest, maar ik denk dat ik, zoals iedere oma volgens mij, alleen al helemaal gelukkig was omdat ik in 1 dag mijn hele nageslacht gezien heb.
Maandag schoot ook niet erg op, weliswaar hadden we hulp in de winkel
maar ze moest zoveel vertellen en ons zoveel laten zien,
heel veel woorden kent ze nu en we begrijpen elkaar heel erg goed
Maar ik kwam niet verder dan het nieten van de visitekaartjes aan de tasjes.
Gelukkig was er in december al heel erg veel gevouwen
maar veel pakketjes moesten nog verpakt worden
en er waren ook al weer zo veel stoffen op.
En dus mocht ik gisteren aan de bak
een beetje zuchten en steunen
deed ik wel,
maar nu is alles echt klaar.
de muren zijn wit en leeg, schoonzoon hielp nog met de laatste zaken waar de ladder voor nodig was, en we hebben een enorme mand met blikjes bij ons.
ruim 50 denk ik zo.
Ik kneep er stiekem tussen uit naar boven om mijn "huiswerk" af te maken.
Dit geeft pas echt rust in het hoofd, de rest is maar bijzaak…...
:)
Vandaag wordt er gewerkt, we letten even niet op een net kapsel.
En daarbij: wat een tijdrovende klus. We hebben er echt geen tijd voor.
En daarbij: wat een tijdrovende klus. We hebben er echt geen tijd voor.
Nu een MB'tje aan en hele makkelijke schoenen.
Aan de slag, we zijn door de rijstebrij-berg heen.
Herman haalt straks de bus op, oppas voor Britt en Saartje is geregeld, 4 nachten in een hotel,
sterren van de Burnt liggen klaar om tussendoor te kunnen handwerken en ik kan wel 100 eieren maken.
Toch een vakantiegevoel.
Ik hoop velen van jullie te ontmoeten, maar dat gaat wel lukken.
Stand 105,
dat is de onze!!!
Stand 105,
dat is de onze!!!
Na zondag een verslagje en natuurlijk tussendoor op FB.
17 februari om 10 uur
gaan we weer open.
groetjes
Wietske