Je kunt natuurlijk geen kant op als je geen schoenen hebt……….
Dan verwacht je gewoon, nee dan reken je erop, dat de gasten met kerst naar jou toekomen.
En dat deden we
inclusief foute trui
en de nostalgische trein
die het nu gelukkig wel deed
Er moest nog even iets aan de muur gehangen worden en dus had Herman zijn boormachine achter in de auto liggen.
Die ligt daar (bijna) altijd trouwens
terwijl ik Isabel de nodige verhaaltjes voorlas
We liepen naar het Vrijthof, waar het erg rustig was
En schoonzoon zorgde voor een heerlijk kerstdiner bij kaarslicht
Wij hoefden niet naar huis, maar sliepen in een hotel, in de stad, zodat Valentijn en zijn mama
's ochtends nog even konden komen ontbijten voordat wij weer verder gingen.
Omdat ons rondje Limburg nog niet af was.
We werden verwacht dicht bij het Drielandenpunt op 2e kerstdag.
vorig jaar nog gewoon klant, nu ook vriendin….
En o, wat wonen ze er prachtig
we konden gewoon buiten zijn,
en we aten er met de tuindeuren wagenwijd open.
Ook de vrouw des huizes is enthousiast Stonefieldganger
al doet ze het rustig aan.
Ze geniet van de blokken.
Wat bijna niemand kan kon ik dus wel.
Zomaar met kerst de winkel in en rode stoffen kiezen voor de Burnt.
Ik ben nooit zo van rood, maar deze combinaties vind ik echt prachtig.
3 cadeautjes had ik nodig, 2 voor Limburg want we bezochten nog een vriendinnetje in Limbricht.
Al jaren mijn vriendin, nu ook klant want inmiddels volgt ze workshops, heeft net de Dear Jane lessen van Juud afgerond en ze doet vanaf volgende week mee met de Mand van Jules.
Helaas geen foto's want het was echt een bliksembezoek.
Gewoon vergeten.
Ik wilde weer naar huis want Britt en Saartje waren alleen, en dan word je toch onrustig.
Ze hebben het prima gedaan.
1 cadeautje nog voor morgen……
Herman heeft zich suf gesneden in het
R*O*O*D*
Maar daarover later meer.
Fijne zondag, want dat is het hoor. Je zou toch gewoon met de dagen in de war komen.
groetjes
Wietske