Ach, wij doen er allang niet meer aan.
Eigenlijk nooit gedaan, maar het was wel altijd heel erg leuk als de kinderen met werkjes thuis kwamen.
Beschilderde knijpers voor de post, asbakken van klei, verf - werkstukken waarvan je maar moest raden wat de betekenis was.
We hebben het allemaal voorbij zien komen en we genoten er van.
De juf van Valentijn heeft iets origineels bedacht. Ze heeft bij ieder kind in de klas een interview afgenomen en aangezien Valentijn van 4 het allemaal nog niet kan opschrijven heeft zij het gedaan.
Leuk idee vind ik het.
Oorkonde voor mijn papa!
Onderstaand zag ik voorbij komen op FB. Spreekt voor zich en het vertrouwen in zijn moeder is grenzeloos.
Mijn Mannen in Maastricht. Ze stonden op het punt om weg te gaan en mochten zich niet vies maken…….
Over een paar maanden komt er een baby en ik ben toch zo benieuwd hoe 2 grote jongens dit gaan beleven.
"Les Soeurs" - De zussen.
Nou zusje kan er wat van hoor. Het middenstuk zit er al op en het is zo mooi geworden.
En aangezien ik nog wel wat hulp kan gebruiken worden er veel foto's gestuurd met werkbeschrijvingen er bij zodat ik het (hoop ik) net zo kan doen.
We hebben er in ieder geval heel veel lol in samen.
Maar Jules wacht ook op mij. Alle te appliceren deeltjes zijn nu geregen en gestreken. Als het kan, rijg ik altijd eerst zodat ik het er op m'n gemakje op kan zetten.
Kleine stukjes "needle-turn" ik maar dat vind ik minder ontspannen.
Maar eens zien wat deze dag ons brengt, de deur beneden wordt geplaatst, de voorbereidingen zijn vrijdag al getroffen, en zo zoetjes aan beginnen we na te denken waar we toch in vredesnaam de inventaris van de keuken moeten laten. En, niet onbelangrijk: wat blijft er boven en wat gaat naar beneden.
Komend weekend wordt hij ontmanteld en de enige ruimte die nog geschikt is voor dit doel is de voorkamer……..
We zien wel.
fijne dag, volgens mij is het quiltweer!!!
groetjes
Wietske