vrijdag 10 oktober 2014

Zo jammer……..


Maar het is voorbij!
Susan en de Stonefields zijn weer weg, door naar de volgende plaats waar ze ook verwacht worden de komende dagen.

En met deze fantastische dame begint ons avontuur 


Ze wordt gebracht door Coriene die zelf ook gezellig blijft slapen.


We gaan heerlijk eten in ons lievelingsrestaurant in hartje Den Bosch. Wel jammer dat de tijd te kort is om Susan de stad nog een beetje te laten zien.


Maar ze genoot van de drukte in het eetstraatje en van het eten. En, Susan spreekt mooi engels, goed te verstaan en je hoeft beslist geen moeite te doen om geboeid te blijven luisten naar haar.


En dan 's avonds na het eten in het atelier laat ze alles zien wat ze meegenomen heeft
Zo mooi, ik word er echt stil van…..


Al die blokken, al die kleuren.


En ik blijf maar vergelijken met de blokken die ik nu al gedaan heb. Gek maar je hebt eigenlijk maar 1 doel:
Ik wil het net zo doen als zij gedaan heeft…..


Maar zij vindt mijn borduurwerk weer zo leuk, want dit ABC borduurde zij vroeger ook.


En dan beginnen mijn lessen:

PRIVELES krijg ik!!!!!
En ze vindt mijn blokken "marvelous"


Van zo'n dame als Susan word je gewoon zo ontzettend blij. Geen gedoe, alles goed, steekjes mogen gezien worden, af is af en dus mooi, niets overdoen, gewoon lekker gaan genieten en niet te veel nadenken.
Hulpmiddelen zijn niet altijd noodzakelijk.

Gewoon een malletje, een goeie pen en "needle turnen"  niet wegknippen aan de achterkant.
Eén belangrijke boodschap heeft ze wel:

Gebruik een goeie basisstof!!!!!!

En dan het moment


Haar handtekening op mijn blokje. Het krijgt straks een ereplaatsje


Nog even proberen om het thuisfront te pakken te krijgen, maar dat lukt vanuit ons huis niet. 
Den Bosch-Australië is ook een heel eind.


Coriene heeft haar eigen slaapspullen meegenomen. Zij mag in de voorkamer slapen, de klokken worden stilgezet


En ze past op de Stonefields die inmiddels over de bank ligt.
Alle blokken kan ze nog eens goed bekijken.


Zo'n quilt, daar kun je echt wel 


uren naar blijven kijken.
maar Coriene is er toch bij in slaap gevallen….


de volgende ochtend is Tineke er al vroeg, en zij beslist met ons dat de Stonefields moet hangen vandaag. 
Maar tussen de schuifdeuren gaat niet.
Aan de kast dus en de bank gaat naar de overkant.
wij hebben veel bijbels in huis, ontzettend veel zware bijbels.


En het resultaat mag er zijn, inmiddels is mijn hele huis verbouwd om het voor 30 vrouwen zo aangenaam mogelijk te maken.


En ik geniet!!!!!
Ik hoef alleen maar te kijken, te luisteren en te zitten. 3 vriendinnen helpen mij vandaag en voordat ik zelf iets wil doen is het allemaal al gebeurd….


En begint Susan haar ronde langs te tafel


En legt uit waar ze maar vragen over krijgt.


 En weer vertelt ze over haar werkwijze en vooral dat je moet genieten van het handwerken, perfectie komt op de tweede plaats.


Heerlijk is het om te zien hoe laagdrempelig ze met iedereen om gaat.


Mijn vriendinnetje, helemaal uit Lisse en vroeg vertrokken. Het gaf mijn ochtend een gouden randje.


En dan nog een keer een uitleg rondom de quilt


En de hele groep er om heen in ons huis…….


En iedereen geniet weer


Vooruit


Nog een paar


mooie blokken


Zo jammer, het is voorbij. 

Susan is doorgereisd met Juud naar het midden van het land, Coriene is weer naar huis en Herman en ik zijn tot in de late uurtjes bezig geweest om het huis weer aan kant te krijgen. Na zo'n dag moet je niet gaan zitten want dan kom je niet meer overeind. 
Gewoon doorgaan, dat helpt.

Ik heb genoten en velen met mij, getuige de mails en de whats-apps die ik gisteravond nog kreeg.
Val ik nu in een gat?

Nou, een beetje wel, maar straks om 10 uur is er weer een Stonefields bee en er komen een paar dames die er gisteren ook waren.
We gaan dus nog even heerlijk nagenieten.

Suus, Janine en Tineke, jullie wil ik heel erg bedanken voor je hulp gisteren. Zonder jullie was de dag niet zo gladjes verlopen en had ik zelf veel minder kunnen genieten.
Jullie zijn schatten….

En Susan? 
Ze heeft vast wel goed geslapen bij Juud en ze gaat nog even door met haar reis door Nederland. Ik wens haar alle goeds toe en ik hoop haar echt nog eens te ontmoeten.

Vanmorgen is dus de Bee en vanmiddag en morgen zijn we gewoon open.

Fijn weekend alvast!

groetjes

Wietske