Velen van jullie zullen het gevoel herkennen van een sandwich-generatie te zijn.
Krijg je de ene dag van je jongste de vraag of je gordijntjes wilt naaien voor de babykamer……
 |
| de kleurtjes passen perfect straks de namen en de geboortedatum erop |
Rijden we de volgende ochtend al heel vroeg naar het Hoge Noorden om samen met onze moeder afscheid te gaan nemen van de groep en de begeleiders waarmee ze een heel aantal jaren heeft opgetrokken.
Maar dit keer zijn het niet de bomen van de Veluwe die we door de voorruit zien, maar worden we begeleid door de windmolens.
Het is weer eens wat anders…
We worden namelijk verwacht bij Wiekie in Grou, zij heeft onze web-site gebouwd die nog nu verder opgetuigd zal worden door Herman voordat we het in gebruik kunnen nemen.
Jullie snappen het al, ik was niet zo geïnteresseerd in de uitleg, of liever gezegd:
IK SNAPTE ER GEWOON HELEMAAL NIKS VAN…..
Maar gelukkig, ik had mijn borduurwerk bij me en ik had mijn huiswerk goed voorbereid, gewoon invullen maar, de randjes eromheen had ik thuis al gedaan.
Er is veel veranderd de afgelopen maanden, het logo is ook gewijzigd. Herman moet nog wel even aan de slag voordat we echt officieel de lucht in kunnen. Maar Wiekie blijft ons ondersteunen vanuit Friesland.
Dus voorlopig houden we het nog even alleen bij mijn blog waar alle bijzonderheden in vermeld staan.
Wordt vervolgd.
Op naar het Groningerland waar we bij het plaatselijke winkelcentrum een bloemetje en gebak kochten voor de begeleiders en bewoners van de afdeling,
en nog even langs ons oude huis reden.
Hier hebben wij met ons hele grote gezin gewoond. Zo ongeveer vanaf mijn derde jaar totdat we trouwden.
Hier hebben wij met ons hele grote gezin gewoond. Zo ongeveer vanaf mijn derde jaar totdat we trouwden.
We hebben het bloemetje afgegeven…….
En er was op onze komst gerekend hoor, de communicatie was perfect.
En dus hebben we mams na haar slaapje in de stoel opgehaald en haar meegenomen naar beneden.
Nog even een blik op de vitrinekast. Deze kast is zo belangrijk voor haar, daar zit echt haar hele leven in. Alles heeft z'n eigen verhaal.
De gebakjes stonden klaar
En, o wat zijn deze beide dames lief voor haar geweest. Wat zal ze ze gaan missen. Ze hebben beloofd om haar niet uit het oog te verliezen, maar of mams het allemaal zelf nog meekrijgt?
Ze heeft enorm genoten, maar ik denk meer van het feit dat er weer kinderen op bezoek waren dan alles daarom heen.
Nadat Herman en ik haar teruggebracht hadden naar haar nieuwe afdeling hebben we snel iets gegeten in het restaurant voordat we de lange weg terug weer reden.
Ik heb nog even kunnen borduren voor een van mijn nieuwe kleinkinderen
3 steekjes…….
Vandaag zijn we gewoon vanaf 11 uur open, morgen ook en dan is er ook weer een Bee vanaf 10 uur.
En, morgen lezen jullie hier de uitnodiging
voor de "Show en Tell" van Betty Prins op 5 april hier bij ons thuis.
Ik ben zo blij dat ze een dagje deze kant op komt, dus morgen de details!!!
Fijne (valentijns) dag en alvast een fijn weekend.
groetjes
Wietske