T'is weer voorbij.......

 Onze vakantie en wat een zomers weertje hadden we. Het had niet beter gekund. Niet te warm, niet koud en af en toe een frisse bui.

Een vol programma hadden we en van te voren hadden we met elk weertype rekening gehouden.

Een paar weken geen verslagjes schijven is best heerlijk maar ook lastiger om weer te geven wat we gedaan hebben. Gelukkig zijn er de foto's. Die geven een goed overzicht.

We hadden kaarten voor 2 concerten in Utrecht. Oude muziek, daar houden we van. Een euforisch gevoel toen we onderweg waren omdat het eindelijk weer kon.

QR code verplicht en een geldig paspoort, en dachten we in eerste instantie dat er plekken leeg zouden blijven vanwege de afstand?

Nee hoor! met een paar honderd mensen in de zaal, alsof er geen corona bestaat.

We bezochten nog een tweede concert ook in Utrecht, en gek genoeg wende het ook alweer zo snel. 

Ook hier de strenge regel van de QR code en het paspoort.

Het was genieten geblazen.

Tussendoor pasten we gewoon op de kindjes. Ook zij hadden nog even vakantie en we gingen daarom naar de speelgoedwinkel. Suze zocht een puzzel uit....

En Isabel een dartspel met magneetjes zodat de pijltjes altijd wel ergens blijven zitten.

We maakten alvast een lange slinger voor het feest dat zou gaan plaatsvinden verderop in deze vakantie.

Herman is niet van het stilzitten en aangezien we alles voor de vakantie in de winkel goed voorbereid hadden was er qua planning en administratie niks te doen voor hem. Hij wordt daar erg onrustig van en we spraken af dat hij op z'n gemakje de schoonmaak van de winkel op zich nam.

Spinnenwebben zijn er altijd, stof ook en gordijnen zijn nooit meer zo wit als je ze in een frommel op tafel legt.

In een dag of 10 zijn we er wel doorheen en constateren we vol plezier dat alles er weer uitziet om door een ringetje te halen.

Alle kasten en bakken weer schoon, tegels, keukenlades en vloeren. We kunnen er weer een hele tijd tegen.

Een fikse domper als we buiten de ramen willen wassen. Weer iemand of iets ...... 

Onze kinderen denken dat het wel eens een hond kan zijn. Wij worden er verdrietig van want tenslotte zit er aan een hond iemand 'aangelijnd' die hiervoor verantwoordelijk is. We boenen alles grondig met sop en bleekwater en bellen met onze verhuurder of hij een oplossing heeft. Die heeft hij niet en dus hangen wij een camera op,

lezen nauwkeurig de gebruiksaanwijzing door, aan welke regels we gebonden zijn, en hopen dat het probleem nu opgelost is.

Als laatste gaat de dweil door de winkel en dan kunnen we weer tevreden zijn.

We vertrekken in het weekend naar het Noorden om na een behoorlijke tijd de broers en zussen weer te ontmoeten. 

Ergens in de buurt van Zwolle en omdat we meer bezoekjes willen afleggen slapen we 2 nachten in een hotel.

Een verrassend welkom met een grote taart en een foto van ons gezin van vroeger.

Eén van de zusjes snijdt, voorzover dat mogelijk is, voor ieder haar of zijn eigen afbeelding uit en het is haar gelukt.

Ook hier een heerlijke dag, prachtig weer, een BBQ, en ja het is leuk als je met zovelen bent want je kunt een quiz doen met een aantal groepjes.

Het was geweldig om elkaar na zo lange tijd weer te zien. 

We bezochten onze ouders

en legden bloemen.

Ook Heidepol vergaten we niet. Het was fijn om er een wandeling te maken in de stilte met alleen maar volgels en een wilde natuur.

En dan is het 10 september. 

Onze huwelijksdag, en dit keer wel heel bijzonder.

45 jaar zijn we getrouwd. We vierden het gisteren de 11e want het is ondoenlijk om iedereen op vrijdag bij elkaar te krijgen.

We waren nog druk aan het versieren vrijdagmorgen toen Suze ons om een uur of 10 kwam feliciteren met haar papa.

wel 10 kusjes en een mooie roos. Onze dag kon al niet meer stuk.

We zetten de tafels vast klaar want we gokken er op dat we niet echt naar buiten kunnen. Eigenlijk hetzelfde weertype als toen we trouwden. Felle buien, afgewisseld door zon.

We ontmoetten elkaar gistermiddag om 2 uur op de bowlingbaan in Vlijmen met toepasselijk gebak en 

behalve heel veel tekeningen, knutselwerkjes, bloemen en chocolade kregen we een prachtig cadeau.

We kunnen er een paar mooie concerten voor bijwonen.

En dan gaan we eerst bowlen. Uiteraard team opa en team oma. Een wirwar aan kinderen en kleinkinderen. Ik kon er geen touw aan vast knopen wie nou in welk team hoorde maar dat kon me eigenlijk ook niks schelen. Ik keek en genoot......

 Suze vierde haar eigen feest. Deed alles waar ze zin in had, werd op handen gedragen door haar grote neven en er was altijd wel iemand die met haar speelde.

Ik denk dat ze vandaag volledig afgedraaid is.

Daarna een uur lang een balspel in een andere ruimte met de ouders die ook hier aan meededen.

Speciale spelregels en een makkie voor al die jongens die inmiddels iedere zaterdag op het voetbalveld te vinden zijn.

Daar staat hij dan. 

Onze grote oudste kleinzoon van 14 jaar. We zijn supertrots op hem omdat hij het toch maar even gedaan heeft op school het afgelopen jaar. Moeilijk hoor als je het zo'n 9 maanden moet leren vanaf je beeldscherm. 

3 VWO gaat hij al weer...

En? Hier geen opa en oma team? Nee hoor, dit is niks voor ons. Opa houdt het liever allemaal goed in de gaten en geniet op afstand.

We zijn blij en trots. met z'n vijftienen vormen we een superhecht en heerlijk gezin. We hopen het nog heel lang samen in goede gezondheid vol te houden.

Woensdag om 10 uur gaat de winkel weer open en we zitten er gelijk weer middenin want Anke begint met een nieuwe verse groep appliceren.

Nog even 2 dagen rust en niks. 

Het huis is intussen weer helemaal schoon dus we kunnen nog even bijkomen.

We hopen jullie weer te ontmoeten vanaf woensdag. Dan zal ook de Quiltmania er zijn en sturen we ze op naar diegene die gereserveerd heeft.

Tot gauw

groetjes

Wietske