woensdag 17 oktober 2018

in pyjama

Moe van een dagje winkel en lopen naar de KP straat.

Na ruim 4 maanden ging ik de reis maken.

6 tot 9 maanden, vertelde de orthopeed, duurt het zeker voordat je weer "uit de voeten" kunt maar ik vind het zo langzamerhand wel welletjes.

Ik wil weer zelfstandig zijn, zonder hulpstukken en dus gisteren weer gefietst en vandaag voor het eerst samen lopend om een hapje te eten.

Fietsen is geen probleem, op- en afstappen is best wel een dingetje.

Ik moet zeggen: het was pittig, dat lopen, enne ik zal zeker voorlopig niet de marathon lopen hoor, maar het begin is gemaakt.

En wat was het heerlijk om weer buiten in ons stam-restaurant te zitten.


Herman genoot zichtbaar. 

We hebben het gemist, maar hij heeft al die maanden zo goed gezorgd.



Ondanks de herfstvakantie was het toch gezellig druk vandaag.
Geniet even mee:

"Down the rabbit hole" van Sarah Fielke in borduurvariant en zwart-wit


Eindeloos restjes opmaken. 
De trommel met hexagons wordt steeds voller, maar de voorraad met lapjes nog niet echt minder.


Een prachtige rij wordt het.


Scheve vuurtorens en een hoop meer van de zee


Mooi borduurwerk


Halloween


Prachtig geborduurd


Okehampton, 

daar ben ik mee bezig. 
De eerste rand zit er om, maar stiekem heb ik de volgende rand ook al klaar liggen.


Weer een blok klaar voor de jongetjesquilt. Stuk of 20 heb ik er nu af.

Ik zei het al vaker. voor een jongetje is het echt moeilijker om geschikte stofjes te vinden.


En verder heel veel blokjes voorbereid van de Stonefields, die laat ik later zien.

Morgen zijn we dicht. 

We gaan uit met Isabel en zij trakteert.
Zo lief, ze neemt ons mee naar de film. 

We gaan naar "Casper en Emma maken theater".
Geschikt voor de leeftijd 4+, met de nadruk op de "+"
..........


Zo'n lieve foto. 

Isabel had een ongelukje met haar fiets eergisteren. 
Net fietsen en nog niet goed weten waar de rem zit en dan een onverwachtse beweging op een scheeflopend trottoir en een auto die langsreed.

De arts bij de huisartsenpost zag behalve schaaf- en blauwe plekken gelukkig geen gekke dingen, maar ze moest haar verhaal toch wel kwijt op de BSO.

Vriendinnen troostten haar. 

De één met de arm om haar heen, de ander houdt haar handje vast.

Hier smelt je toch van he?


Kinderen zijn zo lief!!!!

Fijne avond en slaap lekker

groetjes

Wietske