maandag 15 augustus 2016

zet 3 vrouwen zonder man in een hotel........

en je bent in ieder geval voortdurend de weg kwijt


vooral als het een heel groot hotel is


Het kwam uiteindelijk goed, hier waren we al eerder geweest

Gelukkig........


Maar laat ik bij het begin beginnen. 
Jongste kind en ik vanuit Den Bosch, middelste vanuit Maastricht.

Dan is Eindhoven een prima optie vooral omdat we hier natuurlijk het grootste deel van ons werkzame leven gewoond hebben, en onze beide dochters zijn hier geboren.

Dus kind aan huis.


't is maar voor één nachtje, de tas is snel gepakt.


We hadden een afspraak met vriendinnetje Els bij t' Zusje


Maar ons zusje was dicht in de middag en Els was nergens te bekennen.


Apart is dat toch, mensen zijn altijd te bereiken, behalve als je ze echt nodig hebt.


We besloten daarom om eerst maar eens te gaan kijken waar ons bed zich bevond.

Natuurlijk een derde bed op de kamer wat eigenlijk gewoon geen bed is, maar een harde plank op pootjes. 


en uitzicht op de kerk met daar boven op:

"Jezus Waaghals" in de volksmond genoemd.



Ineens kwam alles op z'n pootjes terecht, we vonden Els, of beter nog, zij vond ons, en we regelden een andere heerlijke plek in het centrum van de stad.


Aangezien we niet echt geluncht hadden, en omdat we vonden dat we dit weekend alles mochten eten wat we anders niet doen,

werd dit onze lunch. Niet per persoon hoor. 

2 schalen voor 4.


en hoewel mijn dochters prima voor zichzelf kunnen zorgen, kregen ze toch ouderwets een zakje  zakgeld mee, om zich te vermaken in de stad.


Els had haar handwerkje bij zich en hield mij gezelschap


En dus hadden wij een "Bee for two", in het hart van Eindhoven,

hoe bijzonder!


Mijn eerste hexagon zat snel in elkaar


Els heeft humor


en we hebben wat afgelachen die middag.

Mijn kinderen bleven best lang weg, ze vermaakten zich prima


hadden zichzelf verwend met een paar uurtjes visagie.
och, en ik ben al zo trots op hen.......

En nu?
prachtig gewoon


 We namen afscheid van Els, gingen even naar het hotel, om later weer terug te gaan om ergens een hapje te eten.

Vooral het toetje was een feest. Als je alle drie iets anders neemt, valt er genoeg te delen.


En op de terugweg naar het hotel moesten we


natuurlijk op zoek naar 
Pokemon's voor Laurens. 

Hij mag ze vangen met de telefoon van zijn moeder als ze er bij is. 
Eentje uit een vreemde stad is dus niet verkeerd


maar helaas, niets gevangen


Ik zal jullie niet vermoeien met de nachtelijke avonturen met het bed dat eigenlijk gewoon een plank was, maar ik werd er maar weer mee geconfronteerd dat mijn dochters geen kinderen meer zijn die je zo maar ergens neerlegt. 

We hebben 2 bedden moeten verdelen over ons drieën.

 Mijn dochters  hadden zich verheugd op een nachtje ongestoord slapen zonder kinderen, maar daar kwam niet veel van.
Naast ergernissen hebben we ook ontzettend moeten lachen.

Dat wel.......

De moraal van het verhaal?

Vanaf half 5 heb ik mij een makkelijke stoel toegeëigend en ben heerlijk gaan zitten handwerken, terwijl ik het zicht op mijn diep slapende tweetal had.


Hoe gelukkig kan een moeder zijn?

Het weekend was te kort, het moet langer de volgende keer, dat wisten we wel. 
Maar ik denk dat vooral de papa van Laurens, Valentijn en Koen blij was dat de mama weer thuis was.

We hebben genoten, onbezorgd en blij.

Dank je wel Els, voor een bijzondere middag met z'n tweetjes

groetjes

Wietske