Een hele bijzondere dag

 

Al zolang keken we er naar uit.......

Samen een dagje naar Carmen in Nunspeet. De winkel waar mijn zusje al jaren komt, workshops volgt, de Bee's bezoekt en haar lapjes koopt.

Helaas is ze ernstig ziek en de vooruitzichten zijn slecht, maar voorlopig gaat ze er nog voor of zoals ze zelf zegt: " Opgeven is geen optie"

Ongelooflijk dapper vind ik het en als ze dan te kennen geeft nog graag een dagje naar Nunspeet te willen gaan om Deborah Dorward te ontmoeten vertel ik haar dat ik mijn winkel sluit en dat we naar haar toe komen om mee te gaan zodat de beide mannen hun eigen plan kunnen trekken.

En dus vertrekken we al op tijd en omdat het niet druk is lopen we precies op schema.

Carmen: Ontzettend lief, we kennen elkaar al jaren. Alles tot in de puntjes verzorgd zodat je bij binnenkomst direct het gevoel hebt zo welkom te zijn. Haar winkel had ik nog niet eerder bezocht. Een lust voor het oog......

Mijn zusje was er ook net en aangezien we naast elkaar zaten gebruikten we algauw elkaars en ieders spullen zodat het na een half uurtje een behoorlijke puinhoop was bij ons. Alles lag doorelkaar, niets meer op orde maar het gaf niks. We genoten van het moment samen en van elkaar...

Stelen gingen we eerst maken en Deborah legde precies uit hoe ze het hebben wilde

Ik kwam eigenlijk ook een beetje voor het appliceren en het was fijn om gewoon maar naar haar te kijken.

Voor de één was het een bekende methode, voor de ander was het nieuw.

Een heerlijke lunch onderbrak de les en natuurlijk werden er lapjes gescoord door deze en gene. Ik krijg altijd de vraag of ik nu wel weer iets nieuws zie in de winkel van een collega.

"O ja hoor, en ik neem ook altijd van alles mee" "Het gras bij de buurvrouw is ook heel groen."

En daar hangt het onderwerp van vandaag : "De Queenie" en het patroon krijgen we natuurlijk mee naar huis.

Na de lunch besteden we nog wat aandacht aan de methode, de soorten garen en alle voor- en nadelen van de verschillende manieren van appliceren en doorquilten.

Mooie quilts krijgen we te zien. 

En Carmen? 

Een onvermoeibare gastvrouw samen met Carla. Helaas  geen foto van haar maar oh wat heeft ze ook goed voor ons gezorgd. En ik weet als geen ander hoe leuk maar ook het vermoeiend dit soort dagen zijn.

En kijk, samen op de foto. de allermooiste vind ik. En och wat lijken we toch op elkaar en op onze moeder.

Het was een dierbare dag die nog lang in ons geheugen blijft. En gelukkig zijn er de foto's die we kunnen koesteren.

Tussen de bedrijven door is mijn derde blok van de Rowdy Flat van Susan Smith klaar. Het wordt het middenblok. Mijn eigen fantasie gebruikt en omdat dit blok bij Susan rustig van opzet is heb ik hetzelfde gedaan.

Het vierde ligt klaar voor een nieuw begin. In totaal zijn het er vijf.

En de tweede rand krijgt ook weer vorm met alle potjes en bloemen.

Om een stok achter de deur te hebben heb ik alvast een plekje gereserveerd bij Marina om door te quilten.

Ik neem maar ruim de tijd, het is een zeer bewerkelijke quilt .......

Fijne zondag nog en woensdag zijn we er weer.

P.S alvast maar voor de zekerheid: komende zaterdag 22 oktober, zijn we ook gesloten, het komt toevallig zo uit: Herman gaat komend weekend met de Schola zingen in de kathedraal van Dinant en ik heb mijn eigen repetitiedag van het koor, toevallig ook op zaterdag.

groetjes

Wietske