Zit je zo eens op een avond foto's te kijken en dan zie ik deze foto voorbij komen. Dan komen de gedachten vanzelf terug naar de tijd hoe het allemaal begon.
Het Veilinghuis onder ons huis dat verkocht werd aan de gemeente en de ruimte die overbleef na de bouw van de gymzaal. Als we wilden mochten we het huren......
De lampen die daar hingen en achteloos in een hoek waren gegooid voor op de stort. Echt uit de jaren '50 en ik begreep maar niet waarom die zo achteloos in een hoek lagen. Ik vroeg of ik ze mocht hebben en dat mocht. Lang hebben ze toch wel in de opslag gelegen omdat het werk aan onze winkel en de gymzaal maar steeds niet opschoot.
Maar voor dat het zover was dat we opengingen beneden op 7 augustus 2015
Hadden we het allemaal al een periode uitgeprobeerd boven in onze achterkamer. Het was een vuurdoop, dat wel en ook beslist met "vallen en opstaan."
Workshops deden we ook heel vaak op zondag en wat waren we blij met de komst van Susan Smith. Als ze in Nederland kwam bleef ze meestal logeren en dat was echt een feest.
We waren allemaal druk met de "Stonefields" en we wisten niet welk blokje in deze quilt het meest geschikt was om haar handtekening er op te krijgen.
Die van ons ligt al jaren op ons bed en ik geniet er iedere dag van.
Het archeologisch onderzoek duurde ook maar door en door. Een straat uit 1300 -1400 moet natuurlijk eerst in kaart gebracht worden voordat je er weer op mag bouwen. Vaak mochten wij wel even kijken wat voor moois er allemaal onder ons huis zit.
Er kwam eindelijk schot in de zaak, muren werden opgetrokken
en de cementwagen stond dagen onder ons huis te draaien met een hoop lawaai.
Alles wat te zwaar of te groot was werd met grote kranen over het huis getild. Het waren spectaculaire tijden waar we erg van genoten, juist omdat het ook voor ons was natuurlijk.
En toen begonnen de leuke klussen. De keuken van boven ging naar beneden en boven kwam een splinternieuwe. De aannemer met zijn mannen draaide overuren bij ons maar iedere tegenslag werd overwonnen en elk detail met ons besproken.
We hebben vooral ontzettend veel plezier gehad samen.
Voordat er ook maar iets ingericht was werden "mijn" lampen opgehangen. Bijna 3 jaar zorgvuldig bewaard en schoongemaakt en wij droomden van een echte quiltwinkel.
In het begin was het saai en netjes. Te netjes vond ik het soms maar Herman houdt niet van obstakels en daar moest ik wel even rekening mee houden.
En nu met alle veranderingen van de afgelopen tijd: wel naar boven of toch maar niet tot waar laten we alles en hoe krijgen we het weer allemaal zoals we het voor ogen hadden?
Tenslotte staan we wel het cursuslokaal af aan de kinderen en stiekem staat daar toch een hoop in.
We zijn, na al het gepuzzel en alle tegenslagen die er natuurlijk ook geweest zijn, vooral in Coronatijd, superblij dat we er goed doorheen gerold zijn.
Onze lesgevende vriendinnen zijn gelukkig allemaal nog actief bij ons betrokken en daar zijn we vooral erg gelukkig mee.
Kleine groepjes, dat houden we voorlopig aan en eerlijk is eerlijk: het is er best gezelliger op geworden.
Enthousiaste deelnemers die trouw komen
allemaal hard werken om het huiswerk af te krijgen
en aangeven veel plezier te beleven aan de lessen en workshops die gegeven worden.
Heerlijk om mee te maken en van te genieten. We gaan rustig door zolang we goed gezond blijven en er zin in hebben.
Werkstukken worden ingeleverd voor de laatste stap: Het doorquilten: Elly brengt haar Gossip. Hij is al onderweg naar huis met Marina. ze kwam toch weer langs terug van haar bezoek aan het Noorden.
De fijne lessen van Betty Prins staan ook nog scherp in ons geheugen. De Sterren quilt van Annick is al een poos klaar en ze kwam hem de afgelopen week laten zien.
Prachtig van kleur is hij geworden.
Morgen zijn we ook open en zondag is de tweede Summerschool met Mandy. Het wordt vast net zo gezellig als vorige week. In ieder geval mooier weer zodat we waarschijnlijk even buiten kunnen zitten.
Fijn weekend allemaal
groetjes
Wietske
