Wat waren we blij dat we het fietsenhok schoongemaakt en ingericht hadden eergisteren. Er kwamen nogal wat kinderen mee en hier was het gezellig met speelgoed, drinken, chipjes
en veel koele plekken om te zitten.
In het portiek was het veel te warm en op straat zo druk. Ik heb me vooral beziggehouden met kindjes in de gaten houden zodat de bezoekers ruimschoots de tijd hadden om alles te bekijken en om zich te laten voorlichten.
Velen zullen ons cursuslokaal niet meer herkennen. Het is een strakke moderne ruimte geworden zonder de overbodige frutsels die wij quilters nou juist zo graag om ons heen zien.
Mooie entree waar vergaderd kan worden en waar onze jongste ook zeker eens zal gaan werken overdag als ze haar "thuiswerkdag" heeft.
Voor het eerst in lange tijd weer meer kinderen bij elkaar was natuurlijk heerlijk en ik denk dat ik daar nog het meest van genoot.
Op FB zag ik het berichtje van Roos dat ze op zoek was naar dit patroon maar dat het er helaas niet meer is.
Een aantal jaren geleden begon ik er aan. Een gigantische klus en al lezend naar de reacties op FB trok ik mijn exemplaar uit de kast, en als zo vaak verwonderde ik me erover dat ik ermee gestopt ben.
Ik zou graag verder gaan maar kom er achter dat overal H250 achter zit, er niks is weggeknipt en na voorzichtig proberen merk ik dat de H250 er natuurlijk niet meer uit wil en op sommige plekken keihard geworden is. Het lukt met geen mogelijkheid.
Omdat Roos ernstig ziek is, ze heeft ALS, maar nog prima kan handwerken beloven wij dat wij de 2 helften aan elkaar naaien voor haar en Herman zal het patroon voor haar op de stof tekenen.
Binnen een half uur waren we alle patronen kwijt die we nog op voorraad hadden en gisteren zijn ze allemaal al verstuurd.
Deze week zijn we weer open en morgen begint onze eerste (kleine) Bee. Ik heb er weer zin in.
Hier staat immers nu ook alles wat ze nodig heeft.
En dan het paneel waar alles om draait. Met 4 personen aan de microfoons zitten hebben we natuurlijk even uitgeprobeerd. Volgens ons is de eerste podcast al een feit. Het ging over de nieuwe schoenen van Isabel. Als ze loopt gaan de lampjes aan. Rose en blauwe hartjes en daar kun je een hele podcast over kletsen.......
Na de opening toen het bezoek weer weg was, hebben we de meisjes en hun ouders gauw naar huis gestuurd. Ze waren moe want ook thuis bij hen is het behoorlijk chaotisch. Een aanbouw realiseren in de woonkamer. Superfijn dat het nu gebeurd maar een beetje ongelukkige planning, dat wel. Helaas laten aannemers zich in deze drukke tijd niet sturen.
Gistermorgen hebben wij alles verder opgeruimd en schoongemaakt. Het ziet er allemaal weer spic en span uit.
Nou Roos, het is/was er wel degelijk hoor, zelfs nog wel bij ons in de winkel!!
Ik moet me gaan bezinnen wat ik doe want ik zou dolgraag verder gaan.
Voor ons nog eerst een heerlijk middagje als we de meisjes ophalen voor een paar uurtjes.
Fijne dag
groetjes
Wietske
