dinsdag 29 november 2016

Seniorenmomentjes?

Of beter gezegd: Hoe kunnen we bewerkstelligen dat we denken het erg rustig te hebben, maar ondertussen toch best wel veel doen.

Ik denk door lijstjes te maken en die gewoon af te gaan werken in een behoorlijk rap tempo.

DOELEN STELLEN, 

heet zoiets geloof ik. En aangezien Herman graag zingt in een koor op maandagmiddag, klust in de winkel, de boodschappen haalt en naar de copyshop gaat,

stel ik in mijn eigen atelier (lees de eetkamer) mijn eigen doelen.

120 druppels maken van H250. 


Immers, 60 voor de linkerkant en dus ook 60 voor de rechterkant


En intussen de diamanten met een dunne naald en heel dun garen vastzetten. Ik vergelijk het altijd maar met doorquilten. heerlijk rustgevend bij de TV, verstand op nul en een mooi resultaat.

Ik vind dit alleen veel leuker dan doorquilten......
De druppels komen er later tussen. Gelukkig duurt het best een poos voordat het klaar is.


Intussen is er weer een nieuwe rand gestempeld aan de rose quilt voor Isabel


Als de volgende rand er aan zit ben ik op de helft.
Stempelen is echt heerlijk.


Intussen werken herman en ik samen het programma voor de eerste helft van 2017 verder uit.
We vinden dat we ook goed voor de beginners moeten zorgen, de eerste groep die les heeft van mij gaat door met vervolglessen.

Die ga ik ook zelf geven, ik heb de smaak te pakken.

Appliceren voor beginners,


voor gevorderden


Quilt as you go. Dat gaat Anke weer doen. 


Sashiko, een Japanse manier van borduren wordt gegeven door Patricia Kockelkoren (KLIK)


De Bluebird Lane'rs komen een dagje terug


En samen met Mandy gaan we weer met een nieuwe groep beginnen aan de mand van de Jules.


En nog heel veel meer leuke lessen en workshops staan er vermeld onder het kopje projecten. De agenda is helemaal bijgewerkt tot eind april.

Lees het allemaal eens op je gemakje door en als er vragen zijn horen we het graag.
En mocht je mee willen doen?

meld je via de mail: wietske.meinders@hotmail.com

 De Sint komt al jaren niet meer bij ons maar met de kerst ligt er een cadeautje klaar voor de kindjes als ze komen eten.


Wij vinden dat we onze plicht gedaan hebben. Jarenlang gevierd met alles erop en eraan, vinden we dat de jonge gezinnen het nu zelf moeten/mogen  doen.

En dat doen ze ook,


Koen heeft inmiddels zijn eigen cadeautjes ingepakt, al heeft hij er geen flauw benul van dat datgene wat hij in zit te pakken voor hem zelf is.


Voor Isabel is de koek ook wel op, denk ik. Sint op het werk van mama, op het kinderdagverblijf ook weer


en och, als ze donderdag komt spelen is Piet hopelijk stiekem toch even bij opa en oma langs geweest.
Ik denk niet dat een 2 jarig meisje al door heeft dat het nu perse op maandag gevierd moet worden.


Een seniorenmomentje?

ja hoor, zopas een heerlijk soepje met iets lekkers. Hoeven we in ieder geval niet meer te koken vanavond.


In de winkel is het uitbundig kerst, boven houden we het rustig.

Geen boom, want daar houd ik niet zo van.

Wel een mooie verlichte krans op tafel


en onze dierbare kerststal, gekocht in een tijd toen we straatarm waren omdat we 2 huizen en dus 2 hypotheken hadden en deze stal van, toen 500 gulden, absoluut niet betalen konden.

Maar hij kwam er toch, bijna 40 jaar geleden en ieder jaar denken we er weer aan terug met weemoed maar ook met blijdschap dat we hem toen gekocht hebben, ondanks.......



2 weken geleden zag ik in Maastricht deze prachtige draaimolen. Hij was duur en ik dacht dat hij behoorlijk oud was.

Ik kreeg korting omdat de lampjes wel branden en het muziekje het ook doet. de paardjes zouden stil blijven staan.


Maar dat is niet zo. Gewoon de stekker in het stopcontact en zo gaat de molen.

Ik vind hem prachtig, Herman moet er om lachen.

"Hij is vast best oud hoor" zeg ik. 
"Nou schat dat denk ik niet hoor, hij is gewoon van plastic".

Het maakt me niet uit. Isabel en ik? we kunnen er uren naar kijken.


Ik ga nog even een paar doelen stellen, er hoeft immers niet meer gekookt te worden?

groetjes

Wietske