donderdag 18 juni 2015

Ik help je wel...

Ik ben niet van het rekenen. Nooit geweest ook niet. En gelukkig kon je vroeger op de MULO kiezen voor een vakkenpakket waar geen rekenen in voorkwam.

En later op de kleuterkweek was rekenen ook niet belangrijk, wat een ongecompliceerde tijd was dat.

Nu heb ik er natuurlijk af en toe problemen mee. Geef me gewoon een patroon dat ik kan overtrekken en ik maak de moeilijkste blokken, ik draai er mijn hand niet voor om. Maar o wee als ik moet gaan rekenen ……....

Gelukkig heb ik Herman, hij is van de wiskunde en hij rekent alles moeiteloos voor mij uit.

Maar ik heb ook een zusje en in tegenstelling tot mij is zij ook zeer bedreven in het cijferwerk.

Wij, 2 zussen, wij lijken qua uiterlijk sprekend op elkaar maar hoe anders zijn onze karakters.
Soms lastig, vaak leuk en verrassend en we hebben elkaar gevonden in onze gezamenlijke hobby.

Een paar jaar geleden, ontmoetten we 2 andere zussen en zij vertelden ons dat ze begonnen waren met


"Les Soeurs"

Juud en LZ'tje

Of wij daar ook geen zin in hadden. Natuurlijk hadden we daar zin in maar door de drukte van toen kwam het er bij mij maar niet van om er mee te beginnen.
Ik zag er tegen op.


Zusje had het middenblok al snel geknipt, geplakt en gesneden en het zag er schitterend uit.


Maar ik werd in beslag genomen door heel veel andere zaken en in het moeilijke reken-en inches werk had ik helemaal geen zin.

We deden het dus niet samen, en dat was jammer 


Dat was niet de bedoeling.

En dus ging de lol er bij zusje een beetje vanaf.


En nu? Nu er meer mensen mee bezig zijn?

"Zullen we……

Toch???

Je hebt het nu even rustig en ik help je met het rekenwerk"

En dus is er veel telefonisch contact en worden er foto's gestuurd.


96 mosterdgele driehoekjes op de makkelijke manier, daarna lichte en donkere driehoekjes en je kunt beginnen met de rand erom heen


dan kun je afwisselen en dat is leuker


Gelukkig had ik nog een mosterdgeel stofje in mijn atelier-in-de-doos.
Toch maar wat meer van die kleur aanschaffen straks.


En wat ben ik blij met Inge Slaats uit Eindhoven die mij op afstand, terwijl ze op een ziek kindje past, uitlegt hoe zij het doet.

Ik laat haar bloem in z'n geheel hier niet zien, maar hij is zo mooi geworden………


En dit is de mijne….

Klaar om geappliceerd te worden.

Ook dat zal nog een heel klusje worden, dus voorlopig stort ik mij ook op de driehoekjes.

Even nadenken hoe ik verder ga en inspiratie opdoen bij al die mensen die er ook mee begonnen zijn.



En ondertussen lekker aan mijn Jules prutsen. Daar hoef ik niet bij na te denken, dat gaat vanzelf. Deel 7 ligt klaar om geappliceerd te worden.


Ik heb er maar een plastic matje overheen gelegd. Saartje is er gisteren al een paar keer middenin gaan zitten.


Enne, iedereen die ik gisteren lastig heb gevallen met vragen over hoe nu verder?

Dank jullie wel!!!!!!

Samen met mijn

zusje 

kom ik er nu wel uit.

Gaat helemaal lukken

P.S. krijg ik nu toch een mooie foto binnen van Inge en ik mag hem ook hier op het blog plaatsen.
Dank je wel Inge, ik kom hem binnenkort eens in het echt bewonderen.
Kunnen we samen verder "zeuren"……




groetjes

Wietske