vrijdag 19 oktober 2012

Hoi


Nou ja zeg, vraagt mijn oma aan mij of ik even aan jullie wil vertellen hoe het gisteren gegaan is toen opa en oma op ons pasten.
Nou, ik wil dat wel een keertje doen, maar ik maak er natuurlijk geen gewoonte van.

Mijn opa en oma moesten al heel vroeg hun bed uit omdat ze naar ons toekwamen om op te passen. Omdat pappa en mamma al om half 8 de deur uit moesten, moesten ze hier dus al om kwart over 7 zijn en ik begreep van hun dat ze al om half 5 opgestaan waren.
De dag begon al goed want oma had die blauwe doosjes weer bij zich en dit keer had ze er hele kleine snoepjes ingedaan die zelfs geschikt zijn voor Valentijn.

Als jullie goed kijken zie je die grote snoepjes liggen, die had oma extra gekocht omdat we net in Euro Disney geweest zijn.




Mamma heeft oma direct aan het werk gezet want het eendje zit nog steeds niet op mijn zwembroek. Ze heeft liever dat oma dat doet want zelf is ze daar niet zo handig in.




Oma had van alles meegenomen om mee te knutselen. Dat kan ook niet anders want oma is kleuterjuf geweest en ze zei laatst tegen iemand dat ze nu eindelijk eens een kleinkind heeft dat "in haar doelgroep zit". Nou ja, wat ze daar mee bedoelt weet ik niet, maar we hebben ons prima vermaakt. En voor opa kwam het goed uit, want hij had zijn laptop meegenomen en was aan het werk. Hij had een hoop mails.

Ik had toevallig de afgelopen week de folder van Bart Smit gehad, en oma zei dat het misschien wel leuk was om uit te knippen wat ik graag zou willen hebben van de Sint en dat op te plakken zodat ik er iedere dag even naar kijken kan.



Ze had kleurtjes bij zich maar die had ze gratis gehad bij de pipoos

Ze had ook nog een houten bootje bij zich met plaksel en papier, dat bootje gingen we beplakken, maar dat vond ik niet zo'n succes. Ik hou niet zo van dat geklieder, dus oma heeft hem voor mij afgemaakt. Ik geloof dat zij het leuker vond dan ik.



Als tie droog is zet ik er wel een paar poppetjes in van playmobiel
Gelukkig sliep Valentijn toen we al deze werkjes deden want hij zit echt overal aan.

Tegen de middag zijn we de stad ingegaan, opa en oma wilden op een terras even een broodje eten en genieten van het mooie weer.
Omdat ze de weg niet helemaal zo goed wisten moest ik wel goed op hun letten had mamma gezegd. maar volgens mij wisten ze het best, ik merkte er tenminste niks van.

Ik mocht op de knopjes drukken

Wel een beetje opschieten hoor, het is zo weer rood

Overal moest ik op ze wachten, ze lopen toch niet zo snel meer hoor........
Toen we over de brug liepen zeiden opa en oma steeds maar: ohhhh wat is het hier mooi, wat een prachtige kleuren. Eerlijk gezegd snap ik er niks van. Ik zie wel dat de bomen een andere kleur hebben, maar het interesseert mij eigenlijk niet zo.







Het was druk in de stad, en we gingen eerst een kaarsje branden in de kerk. Dat doe ik met mijn pappa en mamma ook altijd en dan denken we altijd aan de andere oma.



Oma deed vandaag nergens moeilijk over, maar dat doet ze nooit hoor, ik kreeg gewoon een kindermenu, niks geen gezeur van gezond enzo. Het is vakantie zei oma en wij zijn op visite, dan mag alles.


Opa en oma zijn altijd erg van het uitleggen en op een gegeven moment zat er een lieveheersbeestje op oma's hand. Ze legde uit dat je aan de stipjes op zijn rug kunt zien hoe veel jaar hij is.


Ik weet niet of dat echt waar is, maar dan is dit wel een oud lieveheersbeestje, wel net zo oud als opa en oma denk ik.
Toen we weer teruggingen naar huis zei oma dat we even bij de buurtsuper van pappa en mamma gingen stoppen omdat ik mocht kiezen wat we gaan eten.

Toevallig waren er 2 meneren van de gemeente bezig met de bloembakken om die weer in orde te maken voor het voorjaar. De meneer van de gemeente legde mij uit dat ik straks na de winter goed moet kijken naar alle rose bloemen die er dan uitkomen. Ik ben benieuwd.


Ik mocht zelf met de mand door de winkel en uitkiezen wat ik eten wilde. Nou, jullie snappen het al. Pannenkoeken wil ik graag.





Toen we dicht bij huis waren zag ik weer een lieveheersbeestje, maar dit keer helemaal zonder stippen. Deze zou dan dus 0 jaar zijn, een baby nog maar........


Toen we thuiskwamen ging Valentijn alweer naar bed.



 Hij was moe maar hij had ook de hele brug overgelopen op z'n sokken omdat oma wilde dat hij "even in beweging kwam" maar hij had niet eens schoenen aan. Mamma zou dat niet goed vinden, maar opa en oma vinden altijd alles goed.
Valentijn sliep ook binnen 5 minuten en nu konden opa en ik eindelijk eens rustig Tom and Jerry op de TV kijken. Op het werk was het ook rustig dus het kon wel even.



Oma was al de hele dag in de weer met een soort lapje waar ze voortdurend met haar neus dicht bovenop zat. Ik hoorde zoiets als "pronkrol"  en "lastig" , "rotklus", "doe dit niet weer".



Maar aan het einde van de dag was ze heel blij want de rand zit er op zei ze en de rest wat ze er nu nog aan moet doen is een peulenschil.

En toen ineens stuurde mamma een sms dat ze "onderweg" was. Jeetje wat vliegt de tijd, we moesten nu snel opruimen want het was een bende in de kamer.


Gelukkig, net op tijd klaar. Opa kon de pannenkoeken in de oven doen, gauw even eten en tja toen moesten opa en oma helaas al weer weg.



Nou opa en oma mogen nog eens weer komen hoor, en in ieder geval kan ik nu iedere dag kijken naar mijn schilderijtje wat ik graag hebben wil van de Sint.


Ik moet jullie de groetjes doen van oma en opa ("mijn lief" zegt ze altijd. Vind ik wel raar klinken hoor)

Ik moet ook nog even doorgeven van haar dat ze morgen een keer niet met jullie kletst want ze moeten alweer (zucht) vroeg weg omdat ze een koorrepetitie hebben in Eindhoven, en dan naar vrienden gaan de rest van de dag.

Zondagmorgen meldt ze zich  weer.

Doeg

Laurens