zondag 24 april 2016

Niet zo belangrijk meer….

Nee, dan vroeger toen Herman een klein jongetje was.
Hij wist het vanmorgen nog precies te vertellen.


24 april: 

zijn verjaardag al sinds 64 jaar en het staat nog op zijn netvlies gebrand alsof het de dag van gisteren was:

Ooit keek hij over de rand van zijn ledikantje en zag toen tot zijn grote blijdschap een rood fietsje voor het bed staan, met een toetertje er aan.

Die was gauw stuk, maar van het fietsje heeft hij lang plezier gehad.


Wij hechten niet meer zo aan onze verjaardagen.
De dag gaat eigenlijk gewoon voorbij maar in dit geval bedachten we om naar Maastricht te rijden. Niet dat Maastricht niet bij ons wilde komen, maar omdat de kinderen vakantie hebben vertrekken ze morgen voor een paar dagen naar Euro Disney.

 3 kinderen is best veel en daarom vonden wij het geen probleem om daarheen te rijden omdat ik Koen ook graag weer wilde zien.

De grote jongens hadden boterhambordjes voor ons geschilderd en die schijnen gewoon in de vaatwasser te kunnen.

Ze wassen nu dus ik ben heel benieuwd.


Herman kreeg 2 toegangskaarten om met de lift de Sint Jan op te gaan aan de buitenkant en om Den Bosch te bekijken vanuit de dakgoot aldaar.

Hij is er heel blij mee.
Toen ik hem vorige week vroeg wat hij van mij wilde hebben was zijn antwoord:

"Waaruit mag ik kiezen?"

Hij heeft iets voor zichzelf gekocht, een mooie CD speler.
Ik hoefde er niets aan te doen…..


We gingen tussen de buien op locatie lunchen, maar de wandeling duurde wat langer want Isabel houdt van ieder dier dat ze onderweg tegenkomt, en er worden hele gesprekken gevoerd want we komen ook langs een kinderboerderij.


De Tapijnkazerne is ons doel, vlakbij het huis waar onze kinderen wonen, tenminste als je flink doorloopt….
Tot voor 10 jaar verboden terrein omdat de kazerne nog volop in gebruik was. Nu al lang niet meer en men heeft er een ontmoetingsplek van gemaakt voor de mensen uit de buurt.

Het is er geweldig, net zo iets als de Verkadefabriek in Den Bosch.

Je kunt er eten van een nostalgische menukaart


veel oude hoekjes


en spullen zijn
bewaard gebleven


en worden hergebruikt


Eigenlijk hielden wij ons alleen maar bezig met onze kleinkinderen


verschil in handen, voeten, haar en kleren.
Isabel is stapelgek op baby Koen en omdat hij op tafel mocht zitten wilde zij dat ook

:)


Laurens is dolblij met volwassen gezelschap, hij is al bijna net zo groot als zijn oom.


Een springkussen is niet nodig. De plek waar vroeger de toespraken werden gehouden is voorzien van een kleed en als je je schoenen uit trekt mag je er op springen.
Een kinderhand is gauw gevuld, op enig moment was het er haast drukker dan in het restaurant.


De benzinepomp staat er ook nog, maar wordt natuurlijk niet meer gebruikt.


64 is Herman vandaag geworden en we hopen nog heel lang van elkaar en van onze kinderen te genieten.


Natuurlijk heb ik gisteren al vast de eerste rand, pardon de 2e rand van de Mrs. Billings geknipt, dat kon natuurlijk niet uitblijven.

 Het patroon geeft een grote hexagon aan in het midden maar ik wil graag de Nine Patch. Die wordt nog opgestuurd en op advies van mijn vriendinnen in de bus begin ik nog even niet met het in elkaar zetten.

Mij is bezworen dat dit niet verstandig is.

Eerst het middenstuk, dan de tweede, en dan verder.
En zeker niet alles door elkaar waar ik eigenlijk zo van houd


Mij is ook verteld dat het beter is om de geknipte delen in een plastic zakje te bewaren zodat ik niet in de war kom.

Bij de Mrs. Billings moet veel getekend en geknipt worden. Ik moet even wennen aan het knippen want ik sneed altijd. Maar met deze afgeronde mallen is knippen makkelijker.

denk ik……


Alvast voor woensdag:

Wij zijn gewoon open, het belooft druk te worden in de stad en dus is de winkel open en is er een Bee zoals altijd. Ook de Camelot liefhebbers zijn van harte welkom, de etalage is versierd.


Er zal oranje lekkers zijn en we zullen de TV strategisch neerzetten om maar niks te hoeven missen.




Morgen komt ons rose kind, ze zal een handje moeten helpen in het huishouden want daar is de afgelopen week niet veel van terecht gekomen.

Nog steeds moet ik denken aan de afgelopen dagen en bekijk ik keer op keer de foto's.

Heerlijk

Welterusten alvast



Wietske